Soeche Bator Damdin
Soeche Bator Damdin (1893-22 februari 1923) was een staatsman uit Buiten-Mongolië (d.i. de soevereine staat Mongolië). Soeche Bator ontving een opleiding aan een Russische school in Mongolië. Van 1912 tot 1917 was Soeche Bator militair in het Mongoolse Leger en was daarna werkzaam als stenograaf. In 1919 sloot hij zich aan bij de Mongoolse Partizaneenheid die de Chinese generaal Soe verdreef.
In 1920 stichtte hij een revolutionaire werkgroep, die op 1 maart 1921 opging in de Mongoolse Volkspartij. Zowel Soeche Bator als Tsjoibalsan, een andere belangrijke revolutionair, behoorden tot de zgn. civiele 'Consul-groep' binnen de Volkspartij. Na de verdrijving van de 'dolle baron' Roman von Ungern-Sternberg in de zomer van 1921 werd de monarchie van de koetoektoe Jabzandamba door de Mongoolse partizanen en het Russische Rode Leger hersteld. In de nieuwe, met Sovjet-Russische steun opgezette, regering van Mongolië overheerste de Mongoolse Volkspartij en werd Soeche Bator minister van Defensie. Soeche Bator overleed vrij onverwachts in 1923. Tsjoibalsan claimde later dat Soeche Bator werd vergiftigd. De stad Oerga werd omgedoopt tot Ulaanbaatar ('Rode Held'), ter nagedachtenis van Soeche Bator. De jeugdbeweging van de Mongoolse Revolutionaire Volkspartij werd naar hem vernoemd (Soeche Bator Mongoolse Pioniers Organisatie). Wegens zijn revolutionaire verdiensten staat Soeche Bator nog steeds bekend als de vader des vaderlands van Mongolië.
Zijn weduwe, Sühbaataryn Yanjmaa (1893-1962) was van 1953-1954 staatshoofd van Mongolië.
