Sint-Omaars

**Sint-Omaars (Saint-Omer)**
Situering


Regio	Nord-Pas-de-Calais
Departement	Pas-de-Calais (62)
Arrondissement	Sint-Omaars
Kanton	Arques
Basisgegevens
Bevolking - Totaal (1999) - Dichtheid	15747 960,2 inw/km²
Oppervlakte	16,4 km²
Oppervlaktewater	km²
Hoogte	m boven zeeniveau
Geografische ligging	{{{lengte}}} {{{breedte}}}
Geografische ligging	50°45′N.B. 2°15′O.L.
Locatie van Sint-Omaars (Saint-Omer) in Frankrijk
Overig
INSEE-code	62765
Postcode	62500
Netnummer
Aangrenzende gemeenten
Burgemeester
Website
bron: Frans bureau voor statistiek

Sint-Omaars (Frans: Saint-Omer) is een stad in het Noorden van Frankrijk (departement Pas-de-Calais of Nauw van Kales), op de grens tussen Frans Vlaanderen en Artesië (Artois), gelegen aan de rivier de Aa en het Kanaal van Neuffossé. De stad heeft een oppervlakte van 16,59 km² en telt 15.000 inwoners. Sint-Omaars is een regionaal verzorgings- en cultuurcentrum (met scholen, markt, musea) met enige industrie (o.a. textiel, voedingswaren, glas, machines).

[bewerk] Geschiedenis

Sint-Omaars is in de 7e eeuw ontstaan onder de naam Sithiu (Sithieu of Sitdiu), rond de onder impuls van Audomarus (Sint-Omaars of Odemaars) gestichte Sint-Bertinusabdij. De abdij ontleent haar naam aan Bertinus van Artesië, die er als metgezel van Audomarus werkzaam was. In de 10e eeuw kreeg de plaats haar huidige benaming.

Mét het graafschap Artesië kwam ze in 932 in bezit van de graven van Vlaanderen, en in de 12e en 13e eeuw bloeide er de lakenindustrie. Tijdens zijn grote bloei periode was de stad de eerst stad in het Westen aan wie officieel stadsrechten verleend werden (1127). Nadien moest de stad zijn leidinggevende positie in de lakenhandel afstaan aan Brugge. Sint-Omaars ging door het verdrag van Pont-à-Vendin op 25 februari 1212 voor Vlaanderen verloren en werd één van de hoofdplaatsen van het nieuw opgericht graafschap Artesië. Ferrand van Portugal probeerde de stad terug te winnen maar hij werd verslagen in de slag bij Bouvines. Niettegenstaande deze afsplitsing bleef de stad in belangrijke mate binnen het economische netwerk van de Nederlanden.

In 1384 kwam Sint-Omaars onder de hertogen van Bourgondië, maar bij de Vrede van Nijmegen (1678) werd ze aan Frankrijk afgestaan. Van 1559 tot 1790 was de stad zetel van het bisdom Sint-Omaars, dat in 1801 definitief werd samengevoegd met het bisdom Atrecht. In de Eerste en Tweede Wereldoorlog werd de stad tweemaal zwaar beschadigd.

[bewerk] Bezienswaardig:

de gotische Onze-Lieve-Vrouwekerk in Sint-Omaars (13e-15e eeuw), kathedraal van het voormalige bisdom Sint-Omaars, met 50m hoge westertoren (eind 15e eeuw), bezit een interessant interieur: o.m.
- een Kruisafneming door Peter Paul Rubens,
- de zgn. Grand Dieu de Thérouanne (Grote God van Terwaan), beeldengroep afkomstig van de voorgevel van de vroegere kathedraal van Terwaan die door keizer Karel V in 1553 werd verwoest,
- oude grafstenen, waaronder die van de heilige Audomarus
het voormalige bisschoppelijk paleis (1680-1701; vergroot 1843-1844) doet thans dienst als gerechtshof
de indrukwekkende ruïnes van de Abdij van Sint-Bertinus
de Sint-Denijskerk (13e en 18e eeuw) en de Heilig-Grafkerk (12e en 15e eeuw)
het voormalige Jezuïetencollege, herbouwd in 1592
het Museum (o.a. edelsmeedwerk, keramiek, Vlaamse schilderkunst) in het classicistische Hôtel Sandelin (1766)
het natuurhistorische Musée Henri Dupuis.