Schendelbeke
Schendelbeke is een voormalige Belgische gemeente in de provincie Oost-Vlaanderen (arrondissement Aalst); haar oppervlakte bedroeg 589 ha. Sinds de fusie van 1977 is het een deelgemeente van Geraardsbergen.
Schendelbeke heeft als postnummer 9506, samen met de kleine helft van de Geraardsbergse deelgemeenten.
Het dorp ligt in zandlemig Vlaanderen, aan de Dender en op een lichte helling die van 20m tot 40m stijgt.
[bewerk] Monumenten
De Sint-Amanduskerk dateert slechts van 1669; ze werd intussen reeds verschillende keren verbouwd, voornamelijk in de periode tussen 1822 en 1890. Het interieur herbergt het hoofdaltaar uit 1783 van de verdwenen Sint-Andriaansabdij van Geraardsbergen. Beschermd is enkel het orgel uit het begin van de 19e eeuw.
[bewerk] Geschiedenis
Schendelbeke wordt voor het eerst in 868 vermeld als 'Scemtlebeke'; dat werd 'Scindelbecca' in 1186 en 'Scendelbeke' in 1228. 'Scemtlebeke' werd neergepend door een Romaanstalige, en mag dus niet als representatief worden beschouwd; maar ook dan blijft de betekenis van het eerste lid onduidelijk.
De heerlijkheid was aanvankelijk een eigen goed, in leen gehouden van het graafschap Aalst en in handen van een familie die er de naam van droeg. Eén van haar heren, Willem Van Schendelbeke, was in 1284 opperbaljuw van het Land van Aalst. Op het einde van de 13e eeuw vinden we het domein in handen van Jan Geylinck, raadsheer van de Vlaamse graaf Lodewijk van Crécy. Hij stichtte er het kartuizerklooster dat later naar Sint-Martens-Lierde zou worden overgebracht. Zijn erfgenaam Jan Hergod stond de heerlijkheid in 1334 af aan Nicolaas Van Belle, baron van Boelare. Daarna behoorde de parochie tot aan de Franse Revolutie tot het kerngebied van de Baronie van Boelare, in de kasselrij en het Land van Aalst, en vormde er samen met Smeerebbe een vierschaar.
