Royale Union Saint-Gilloise

Union

Volledige naam

Bijnaam

les Unionistes
l'Union 60
la Vieille Dame

Opgericht

1897

Stadion

Stade Joseph Marien

Capaciteit

8.000

Voorzitter

Enrico Bove

Trainer

Alex Czerniatynski

Competitie

Tweede Klasse





Thuiskleuren





Uitkleuren

geldig voor 2006-2007

Royale Union Saint-Gilloise is een Belgische voetbalclub, afkomstig uit Sint-Gillis in Brussel. Union werd opgericht in 1897 en speelt sinds de jaren 20 in het Joseph Marienstadion. De club is aangesloten bij de Belgische Voetbalbond met stamnummer 10 en heeft blauw-gele clubkleuren. Union was de succesvolste Belgische club voor de Tweede Wereldoorlog en wist elf maal de landstitel te veroveren, en laat daarmee vooralsnog enkel RSC Anderlecht en Club Brugge voor zich.

Union houdt het record wat het aantal opeenvolgende ongeslagen wedstrijden in de Belgische Eerste klasse betreft, namelijk 60. Dit gebeurde in de seizoenen 1933, 1934 en 1935. Union verloor uiteindelijk van Daring Club de Bruxelles. Het elftal werd later bekend onder de naam Union 60. In België wordt er nog jaarlijks een beker uitgereikt aan de ploeg die het langst ongeslagen blijft, de Pappaertbeker, genoemd naar de kapitein van Union 60, Jules Pappaert.

[bewerk] Geschiedenis

In 1897 werd Union Saint-Gilloise opgericht, de club sloot het jaar erna aan bij de UBSSA. De eerste jaren verhuisde de club enkele malen van terrein en speelde op velden in Ukkel, Sint-Gillis en Vorst. In 1898 ging Union van start in de Tweede Afdeling, in de Brabantse reeks. In 1898/99 haalde Union daar al een derde plaats, het seizoen erop won Union zijn reeks en stootte in de play-offs door naar de finale die het won. In 1901/02 startte Union dan voor het eerst in de Ere-afdeling, waar de club sterk bleef presteren. Union won meteen zijn reeks, maar werd vierde en laatste in de eindronde. Het jaar erop werd Union tweede in de eindronde, tot het in 1903/04 voor het eerst raak was: Union pakte zijn eerste landstitel. Ook de komende drie jaar bleef Union dominant en werd zo nog drie maal landskampioen. Niet alleen de eerste ploeg deed het goed, ook de reservenploeg van Union, die in de Tweede Afdeling aantrad, pakte enkele jaren op rij daar de titel. In 1908 werd Union even tweede en moest de titel laten aan stadsgenoot Racing Club de Bruxelles, maar de volgende twee jaar was het opnieuw Union dat de beste was. Tegen 1910 had Union zo 6 titels veroverd in 7 jaar tijd.

Na een minder seizoen met een vierde plaats in 1911, streed Union weer mee voor de titel. In 1912 strandde men nog als tweede op slechts twee punten van Daring Club de Bruxelles, in 1912/13 was het echter opnieuw raak voor de club. Deze titel was echter felbevochten. Pas op de allerlaatste speeldag was Union in de rangschikking op gelijke hoogte gekomen van Daring Club en had zo een testwedstrijd kunnen afdwingen. Bovendien was Union in opspraak gekomen. De club werd van professionalisme beschuldigd. Men zou immers premies betaald hebben aan de spelers, wat toen in strijd was met de wet in verband met het professionalisme. Union dreigde zijn titel te verliezen, maar concurrent Daring weigerde die. Daring wenste op haar palmares enkel een titel die het op sportieve wijze verkreeg. Het was de zevende titel in 10 jaar tijd en de laatste voor de Eerste Wereldoorlog, want in 1914 strandde men weer op een tweede plaats. In 1913 en 1914 won Union ook twee maal een Beker van België.

Direct na de oorlog knoopte Union weer aan met de sterke prestaties. Op 14 september 1919 werd ook het nieuwe stadion, Dudenpark, ingewijd. Het zou echter drie nieuwe tweede plaatsen duren eer Union nog eens de landstitel kon pakken. In 1922 had Union nog de titel moeten prijsgeven aan Beerschot AC na het verlies in een testwedstrijd voor de titel; in 1923 liet Union de andere clubs echter ruim achter zich en pakte zijn achtste titel. Bij de 25ste verjaardag van de club in 1922 had die de koninklijke titel gekregen, de naam werd Union Saint-Gilloise Société Royale, ook bekend als Union Royale Saint-Gilloise. De rest van de jaren 20 zouden echter moeilijk zijn voor Union. De club zakte jaar na jaar verder weg in de eindstand. In 1925/26 werd het stadion gerestaureerd. De inwijding op 29 augustus 1926 werd bijgewoond door prins Karel van België. Het eerste dieptepunt kwam er bijna in 1930/31, toen Union nipt de degradatie kon vermijden. Union eindigde met evenveel punten als Racing FC Montegnée, maar het was deze laatste die op de voorlaatste plaats kwam en Union kon zo net blijven. De naam van het Parc Duden werd in 1931 omgedoopt naar Stade Joseph Marien, naar de oud-voorzitter. Union herpakte zich in de jaren 30 meteen. Na nipt de degradatie te hebben ontlopen werd Union het jaar erop meteen derde.

De volgende drie seizoenen werden legendarisch. Union pakte in 1933, 1934 en 1935 opnieuw de landstitel, en slaagde er in die periode in om 60 competitiewedstrijden af te werken zonder nederlaag. De reeks van Union begon met een 2-2 gelijkspel tegen K. Liersche SK op 8 januari 1933 en duurde tot en met een 7-0 overwinning tegen RCS Brugeois op 3 februari 1935. Exact een week later maakte grote concurrent Daring Club de Bruxelles met een 2-0 overwinning een einde aan de reeks van Union. De ploeg kreeg toen de bijnaam Union 60. Om deze prestatie te herdenken, wordt jaarlijks een Pappaertbeker, genoemd naar Union-aanvoerder Jules Pappaert, uitgereikt aan de ploeg in de nationale afdelingen die het grootst aantal matchen zonder nederlaag heeft afgewerkt dat seizoen. De club had ondertussen 11 landstitels op zijn palmares staan.

Na deze sterke periode verminderden de resultaten van Union opnieuw jaar na jaar. De voetbalwereld werd steeds professioneler, maar de eerder familiale club Union pastte zich niet volledig aan, wat zichtbaar werd in de resultaten. Union moest zijn plaats laten gaan als één van de dominante clubs uit de hoofdstad, een plaats die in die tijd door RSC Anderlecht zou worden overgenomen. In 1949 degradeerde Union uiteindelijk een eerste maal naar de Eerste Afdeling, toen de Tweede Klasse. Union kwam echter na twee seizoenen terug op het hoogste niveau, maar de club bleef een subtopper of middenmoter. Toch kon Union deelnemen aan enkele van de vroege Europese competities. Bij hun debuut in 1959/60 raakte Union in de halve finale van de Beker der Jaarbeurssteden, na het uitschakelen van Leipzig XI en AS Roma. Union nam de daaropvolgende jaren nog vier maal deel aan dit toernooi, maar met minder succes.

In de jaren 60 kreeg Union het opnieuw moeilijk en de club ging enkele malen op en neer tussen Eerste en Tweede Klasse. In 1973 zakte men dan definitief weg uit de Eerste Klasse. De naam werd dat jaar nog Royale Union. Twee jaar later, in 1975, zakte Union zelfs een eerste keer weg naar Derde Klasse. Union keerde na één seizoen terug in Tweede, maar op het eind van de jaren 70 volgde een grotere terugval. In twee jaar tijd zakte Union van Tweede Klasse naar Vierde Klasse. Na twee seizoen Vierde Klasse kon men in 1983 terug promoveren en in 1984 klom men weer op tot in Tweede Klasse. In 1984 werd de clubnaam voluit Royale Union Saint-Gilloise. Union zou echter al gauw weer terugzakken naar Derde Klasse, waar het de komende decennia zou blijven spelen, op enkele seizoenen Tweede Klasse na. Sinds 2004 speelt de club weer in de 2de klasse, de eerste 2 seizoenen vocht de club tegen de degradatie. Het seizoen 2006/07 startte uitstekend maar daarna ging het bergaf. Trainer Joe Tshupula Kande werd ontslagen en Alex Czerniatynski nam over.

[bewerk] Andere sporten

In het begin van de 20ste eeuw was in de club ook een atletieksectie gecreëerd, waarvan de leden de komende halve eeuw diverse prijzen, titels en records zouden behalen. De club verdween in 1970.

Toen in de jaren 30 basketbal kwam overwaaien van de Verenigde Staten, werd ook in Union een basketsectie opgericht. Ook deze club zou zich tot op het hoogste niveau kunnen opwerken. In de jaren 60 zakte deze echter compleet weg en verdween in de jaren 70.

[bewerk] Erelijst

Belgisch landskampioenschap

winnaar (11): 1903/04, 1904/05, 1905/06, 1906/07, 1908/09, 1909/10, 1912/13, 1922/23, 1932/33, 1933/34, 1934/35

tweede (8): 1902/03, 1907/08, 1911/12, 1913/14, 1919/20, 1920/21, 1921/22, 1923/24

Beker van België

winnaar (2): 1913, 1914

Individuele trofeeën

Verschillende spelers behaalden een trofee toen ze voor de club speelden:

Topscorer

1904 (Gustave Vanderstappen), 1907, 1910 (Maurice Vertongen), 1923 (Achille Meyskens)

[bewerk] Resultaten

Seizoen	Klasse				Reeks	Punten	Opmerkingen
	I	II	III	IV
1898/99		6			Afdeling II Brab.	3
1899/00		3			Afdeling II Brab.	30
1900/01		1			Eerste Afdeling	15	won na winst in de Brabantse reeks B de play-offs
1901/02	3				Ere Afdeling	4	na winst in Ere Afdeling B (17 punten uit 8 matchen)
1902/03	2				Ere Afdeling	6	na winst in Ere Afdeling B (12 punten uit 8 matchen)
1903/04	1				Ere Afdeling	12	na winst Ere Afdeling A (22 punten uit 12 matchen)
1904/05	1				Ere Afdeling	35
1905/06	1				Ere Afdeling	33
1906/07	1				Ere Afdeling	34
1907/08	2				Ere Afdeling	30
1908/09	1				Ere Afdeling	41
1909/10	1				Ere Afdeling	38	na testwedstrijd tegen FC Brugeois (1-0 winst)
1910/11	4				Ere Afdeling	27
1911/12	2				Ere Afdeling	36
1912/13	1				Ere Afdeling	38	na testwedstrijd tegen Daring Club de Bruxelles (2-0 winst)
1913/14	2				Ere Afdeling	33
1914/15							oorlog
1915/16							oorlog
1916/17							oorlog
1917/18							oorlog
1918/19							oorlog
1919/20	2				Ere Afdeling	32
1920/21	2				Ere Afdeling	31
1921/22	2				Ere Afdeling	39	beslissingswedstrijd voor titel verloren van Beerschot AC (2-0)
1922/23	1				Ere Afdeling	42
1923/24	2				Ere Afdeling	37
1924/25	3				Ere Afdeling	32
1925/26	4				Ere Afdeling	32
1926/27	6				Ere Afdeling	27
1927/28	8				Ere Afdeling	23
1928/29	11				Ere Afdeling	23
1929/30	8				Ere Afdeling	26
1930/31	12				Ere Afdeling	19
1931/32	3				Ere Afdeling	29
1932/33	1				Ere Afdeling	43
1933/34	1				Ere Afdeling	43
1934/35	1				Ere Afdeling	45
1935/36	3				Ere Afdeling	32
1936/37	3				Ere Afdeling	36
1937/38	3				Ere Afdeling	31
1938/39	6				Ere Afdeling	24
1939/40					Ere Afdeling		oorlog, competitie werd niet afgewerkt
1940/41	8				Ere Afdeling A	7	speciale noodcompetitie tijdens de oorlog met twee regionale reeksen
1941/42	9				Ere Afdeling	23
1942/43	11				Ere Afdeling	24
1943/44	7				Ere Afdeling	30
1944/45					Ere Afdeling		oorlog, competitie werd niet afgewerkt
1945/46	8				Ere Afdeling	37
1946/47	13				Ere Afdeling	32
1947/48	10				Ere Afdeling	29
1948/49	16				Ere Afdeling	20
1949/50		2			Eerste Afdeling A	42
1950/51		1			Eerste Afdeling A	52
1951/52	4				Ere Afdeling	38
1952/53	8				Eerste Klasse	30
1953/54	14				Eerste Klasse	27
1954/55	4				Eerste Klasse	33
1955/56	3				Eerste Klasse	37
1956/57	9				Eerste Klasse	30
1957/58	6				Eerste Klasse	32
1958/59	9				Eerste Klasse	30
1959/60	6				Eerste Klasse	32
1960/61	14				Eerste Klasse	23
1961/62	10				Eerste Klasse	26
1962/63	15				Eerste Klasse	24
1963/64		1			Tweede Klasse	46
1964/65	15				Eerste Klasse	22
1965/66		6			Tweede Klasse	34
1966/67		11			Tweede Klasse	26
1967/68		2			Tweede Klasse	40
1968/69	12				Eerste Klasse	25
1969/70	14				Eerste Klasse	22
1970/71	10				Eerste Klasse	25
1971/72	9				Eerste Klasse	28
1972/73	15				Eerste Klasse	19
1973/74		13			Tweede Klasse	26
1974/75		15			Tweede Klasse	18
1975/76			1		Derde Klasse A	50
1976/77		4			Tweede Klasse	35	3de in eindronde met 4 punten
1977/78		10			Tweede Klasse	27
1978/79		14			Tweede Klasse	23
1979/80		15			Tweede Klasse	23
1980/81			15		Derde Klasse A	20
1981/82				4	Vierde Klasse B	38
1982/83				1	Vierde Klasse B	49
1983/84			1		Derde Klasse A	44
1984/85		9			Tweede Klasse	28
1985/86		15			Tweede Klasse	24
1986/87			5		Derde Klasse A	33
1987/88			9		Derde Klasse A	29
1988/89			11		Derde Klasse A	28
1989/90			6		Derde Klasse A	33
1990/91			8		Derde Klasse A	30
1991/91			6		Derde Klasse A	32
1992/93			15		Derde Klasse A	21	geen degradatie ondanks voorlaatste plaats, dankzij degradatie van de 8ste, Racing Jet Wavre, om financiële redenen
1993/94			8		Derde Klasse A	29
1994/95			5		Derde Klasse A	39	verlies in eerste ronde eindronde tegen KFC Turnhout (1-0)
1995/96			2		Derde Klasse A	48	2de in eindronde na winst tegen KFC Rita Berlaar en KFC Herentals en verlies in finale tegen FC Denderleeuw
1996/97		17			Tweede Klasse	26
1997/98			4		Derde Klasse A	49	verlies in eindronde tegen KSV Ingelmunster
1998/99			13		Derde Klasse A	37
1999/00			5		Derde Klasse A	45
2000/01			12		Derde Klasse B	36
2001/02			7		Derde Klasse B	42
2002/03			7		Derde Klasse B	39
2003/04			1		Derde Klasse B	60
2004/05		14			Tweede Klasse	39
2005/06		15			Tweede Klasse	33
2006/07					Tweede Klasse

[bewerk] Europese wedstrijden

1R = eerste ronde
1/8 = 1/8ste finale
1/4 = kwartfinale
1/2 = halve finale

Seizoen	Comp.	Ronde	Club	Score
1958/60	JB	1/8	Leipzig XI	6-1, 0-1
		1/4	AS Roma	2-0, 1-1
		1/2	Birmingham City	2-4, 2-4
1960/61	JB	1/8	AS Roma	0-0, 1-4
1961/62	JB	1R	Hearts	1-3, 0-2
1962/63	JB	1R	Olympique Marseille	0-1, 4-2
		1/8	Dinamo Zagreb	1-2, 1-0, 2-3
1964/65	JB	1R	Juventus	0-1, 0-1

[bewerk] Selectie 2006 / 2007

No.	Naam	Land	Positie
1.	Fabian Duquesne	BEL	Keeper
2.	Stéphane Poncet	FRA	Verdediger
3.	Nathanael Scozzari	BEL	Verdediger
4.	Rémy Kéromest	FRA	Verdediger
5.	Yves-Andréas Manga	SEN	Verdediger
6.	Muscal Mvuezolo-Musumbu		Middenvelder
7.	Davy Peeters	BEL	Verdediger
9.	Stavros Glouftsis	GRE	Aanvaller
10.	David Rimbold	BEL	Aanvaller
11.	Jason Duchatelet	BEL	Aanvaller
13.	Soner Yurdakül		Middenvelder
14.	Christophe Goumotsios	GRE
16.	Stéphane Stassin	BEL	Middenvelder
17.	Yves Buelinckx	BEL	Aanvaller
18.	Mathieu Maton	FRA	Middenvelder
19.	Samuel Dog	BEL	Middenvelder
20.	Mulopo Kudimbana		Keeper
21.	Achraf Essikal		Verdediger
22.	Kevin Nicaise	BEL	Verdediger
23.	Boris Verschueren	BEL	Keeper
24.	Thomas Gille	BEL	Verdediger
25.	Ibrahim Tankary	NIG	Aanvaller
	Gertjan Martens	BEL	Aanvaller

[bewerk] Externe link

www.rusg.be, officiële internetpagina Royale Union Saint-Gilloise

Belgisch voetbal

Nationaal voetbal | Provinciaal voetbal | KBVB | Nationaal voetbalelftal

Belgisch nationaal voetbal

Tweede klasse seizoen 2006/07
Antwerp \| Deinze \| Dender EH \| Dessel \| Eupen \| VW Hamme \| KV Kortrijk \| KVSK \| KV Mechelen \| KV Oostende \| OH Leuven \| SK Ronse \| KVK Tienen \| Tubize \| Union \| Virton \| Waasland \| KRC Waregem