Rikki en Wiske in Chocowakije
| Rikki en Wiske in Chocowakije | ||
|---|---|---|
| Stripreeks | Suske en Wiske | |
| Scenario | Willy Vandersteen | |
| Tekeningen | Willy Vandersteen | |
Rikki en Wiske in Chocowakije is een stripverhaal uit de reeks van Suske en Wiske. Het is geschreven door Willy Vandersteen en gepubliceerd in De Nieuwe Standaard van 30 maart 1945 tot en met 15 december 1945 onder de titel De avonturen van Rikki en Wiske. De eerste albumuitgave was in 1946.
Inhoud |
[bewerk] Het verhaal
Rikki, een beroemd bokser uit Antwerpen, brengt met zijn zusje Wiske en tante Sidonia enkele dagen door op zijn buitenverblijf in de Kempen, voordat hij een bokswedstrijd heeft tegen Bukovin, de kampioen van Chocowakije. Daar ontdekken ze dat een vreemdeling films maakt van de villa van ingenieur Wargaren. Ze waarschuwen de ingenieur, die hen daarvoor bedankt. De ingenieur is bezig met een nieuwe uitvinding: de rakettank. Deze tank moet ervoor zorgen, dat oorlogen korter worden, zodat er sneller nieuwe kunnen uitbreken (!).
De volgende nacht worden de plannen voor de rakettank gestolen. Nadat ontdekt wordt dat deze plannen zijn gestolen door de geheime dienst van Chocowakije, vraagt de Minister van Bewapening aan Rikki of hij als spion naar het land wil gaan, zogenaamd voor de aanstaande bokswedstrijd, maar ondertussen om te spioneren. Rikki vertrekt, maar Wiske mag van tante Sidonia niet mee. Maar Wiske zou Wiske niet zijn als ze daar niet onderuit weet te komen en ze gaat als verstekeling in een postzak mee met het vliegtuig. Onderweg wordt ze gedropt en belandt zo ergens buiten Kroko, de hoofdstad van Chocowakije, in een vrachtwagen met hooi.
Rikki arriveert ondertussen in Kroko en ontvangt een bericht van J. Jansens, de detetective-generaal van België in Kroko. Deze bevindt zich vermomd als baby in een kinderwagen, geeft Rikki een boek over Chocowakije en raadt hem aan zijn intrek te nemen in hotel Chococo. De spionagedienst van Chocowakije krijgt ondertussen de opdracht om Rikki te elimineren, maar deze wordt tijdig gewaarschuwd door J. Jansens. Rikki ontvlucht Kroko in een taxi, maar verongelukt tijdens zijn vlucht. Hij belandt in dezelfde vrachtwagen als waar Wiske zich bevindt. Samen nemen ze hun intrek bij een boer, die ze van een aanstormende stier hebben gered.
Ondertussen geraakt ook tante Sidonia in Chocowakije en zij besluit zich niet te laten zien en Rikki en Wiske als de geheimzinnige "X" te helpen, wanneer dat nodig is. Rikki en Wiske gaan naar de ontvangst van de president in Kroko, waar ze te weten komen, dat de rakettank op een geheime plaats gebouwd wordt. Ternauwernood weten ze uit de residentie van de president te ontkomen met de plannen van de rakettank. De tank is echter al vrijwel af en de plannen zijn dus niet meer nodig. Rikki en Wiske duiken onder op het platteland.
De Chocowakijse Spionagedienst zorgt ervoor dat de boksmatch tussen Rikki en Bukovin wordt vervroegd, zodat Rikki tevoorschijn moet komen. Bukovin, die aan de bouw van de rakettank werkt moet er dan voor zorgen dat Rikki tijdens het gevecht wordt uitgeschakeld. Uiteraard gelukt het juist Rikki om Bukovin knock-out te slaan. Tante Sidonia, die zich onder het podium bevindt, zorgt ervoor dat het licht uitgaat en ontvoert de verslagen Bukovin in de verwarring. Door middel van een ouderwetse wasmachine weet tante Sidonia Bukovin zo ver te krijgen de geheime werkplaats te verklappen waar de rakettank wordt gebouwd. Tante Sidonia stuurt dan anoniem een briefje aan Rikki en Wiske.
's Avonds weten Rikki en Wiske de zwaar bewaakte werkplaats binnen te dringen en de rakettank te stelen. In de rakettank worden ze ook weer herenigd met tante Sidonia, die hen vertelt dat zij de geheimzinnige "X" was. Rikki, Wiske en tante Sidonia weten met behulp van de rakettank het land te ontvluchten en worden tot slot feestelijk onthaald in Antwerpen.
[bewerk] Achtergronden bij het verhaal
Dit eerste verhaal is eigenlijk nog geen verhaal van Suske en Wiske. Maar uit de archieven van Vandersteen blijkt dat hij twijfelde tussen de naam Rikki en Suske. Naast Rikki en Wiske komt in dit verhaal ook al Tante Sidonie voor en de verstrooide ingenieur Wargaren, die feitelijk de voorloper is van Professor Barabas.
Het verhaal speelt zich af tegen de achtergrond van het naoorlogse Vlaanderen en de spanningsopbouw tussen Oost en West. Dit thema komt terug in het verhaal. De uitgever heeft bij de druk van het album de naam Praak, de hoofdstad van Chocowakije veranderd in Kroko, omdat ze dat niet vonden kunnen.
Vandersteen is niet zo tevreden met Rikki en laat in de aankondiging van Op het eiland Amoras Rikki aanschuiven in een rij voor een schoenenbon, waarvan hij niet meer terugkeert. In 2003 wordt eindelijk duidelijk wat er met hem gebeurd is, wanneer hij eenmalig terugkeert in het album De gevangene van Prisonov.
[bewerk] Uitgaven
| Publicaties | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Krant / Tijdschrift | Nummer | Publicatiedatum | Voorganger | Opvolger | |
| De Nieuwe Standaard | 1 | 30 maart 1945 - 15 december 1945 | geen | Op het eiland Amoras | |
| Albumuitgaven | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Stripreeks | Nummer | Eerste druk | Voorganger | Opvolger | |
| Vlaamse ongekleurde reeks bijlage bij Stripschrift 25 jaar jubileumuitgave Vierkleurenreeks Suske en Wiske Collectie Bibliofiele uitgave Rode klassiek reeks uitgave S&W Weekblad Jubileumuitgave Originele Verhalen 10e Sterfdag W. Vandersteen |
0 13 154 1 |
1946 januari 1970 1973 april 1975 1987 14 augustus 1989 18 februari 1993 maart-april 1995 1995 1998 2000 |
geen De nare varaan geen |
Op het eiland Amoras De poezelige poes Op het eiland Amoras |
|
[bewerk] Achtergronden bij de uitgaven
Het verhaal werd (uiteraard in zwart-wit) gepubliceerd in De Nieuwe Standaard in 240 stroken. Elke dag verschenen er twee stroken, waarbij de lezer aan het eind van elke aflevering nieuwsgierig werd gemaakt naar het vervolg. Dit stimuleerde de krantenlezer om de volgende dag opnieuw de krant te kopen.
De eerste albumuitgave was in 1946 in de Vlaamse ongekleurde reeks (album nr 0). Technisch gesproken is het een tweekleuren album, want het verhaal werd uitgegeven in blauwe inkt met een rode steunkleur. Er waren een aantal aanpassingen gedaan voor het album in vergelijking met de krantenpublicatie. Enkele plaatjes zijn hertekend en er zijn 20 stroken weggelaten, zodat er 220 stroken overbleven. Technisch gezien kon de uitgever Standaard Boekhandel namelijk alleen een album met 56 pagina's uitgeven. Er zijn slechts 7000 exemplaren gedrukt, zodat het album een collector's item is geworden. Het was te koop voor 36 Belgische frank.
Pas in januari 1970 verscheen de eerste herdruk als een bijlage bij Stripschrift, en een paar jaar later werd het verhaal opgenomen in een Jubileumboek.
In april 1975 werd het verhaal ingekleurd heruitgegeven in de vierkleurenreeks (album nr 154).
In augustus 1989 verscheen een bibliofiele uitgave waarin voor het eerst het verhaal in zijn geheel werd opgenomen (dus met de 20 eerder weggelaten stroken. Ook in de Rode klassiek reeks van februari 1993 verscheen het verhaal zoals het eerder in de krant was verschenen, inclusief Vlaamse taal.
