Petrus en Pauluskathedraal
De Petrus en Pauluskathedraal (Russisch: Петропавловский собор) is een kathedraal in de Russische stad Sint-Petersburg, gelegen in de gelijknamige Petrus en Paulusvesting. Dit onder Peter de Grote gebouwde fort werd ontworpen door Domenico Trezzini en is het eerste en oudste baken, gebouwd tussen 1703 en 1733 op het Zajatsji-eiland langs de rivier de Neva. De belangrijkste reden voor Peters opdracht tot de bouw van dit fort was een mogelijke aanval door de Zweedse Marine tijdens de Grote Noordse Oorlog.
De kathedraal werd vernoemd naar de apostelen Petrus en Paulus, die de status van heiligen hebben binnen de Russisch-orthodoxe Kerk, en was de eerste stenen kathedraal van de stad. De torenspits is 123 meter hoog en bevat een engel die een kruis boven haar hoofd houd. Deze engel is tevens een van de belangrijkste symbolen van Sint-Petersburg. In de kathedraal liggen de overblijfselen van bijna alle Russische heersers die zich tot keizer of keizerin lieten kronen; Van Peter de Grote tot Nikolaas II. De laatste werd er pas in juli 1998 met zijn familie herbegraven, nadat hun overblijfselen eerst waren opgegraven in Ganina Jama bij Jekaterinenburg en meerdere malen waren onderzocht op echtheid. In Jekaterinenburg werd, mogelijk mede ter compensatie voor het toerisme, de Kathedraal op het bloed gebouwd ter ere van de tsarenfamilie.
 Oude briefkaart |
 Gezicht over de Neva |
 Interieur |
 Torenspits |
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie Saint Peter & Paul Cathedral van Wikimedia Commons. |
