PABX
Een Private Automatic Branch eXchange (PABX of PBX) is een telefooncentrale, die door een bedrijf privé gebruikt wordt. De PBX is dus geen eigendom van een van de telefonie-operatoren.
Inhoud |
[bewerk] Overzicht
Oorspronkelijk werden telefooncentrales manueel bediend door een persoon die kabels met elkaar verbond. Dit werd PMBX of Private Manual Branch eXchange genoemd. Deze werden geleidelijk aan vervangen door geautomatiseerde, elektromechanische en elektronische centrales, PABX genoemd.
Door een PBX te gebruiken, hoeft een bedrijf niet langer al haar telefoons op het publieke telefonienetwerk (PSTN) aan te sluiten. Deze methode zou voor elk toestel een aparte lijn vereisen, en “interne” gesprekken zouden eerst naar buiten gestuurd worden, om dan even later terug binnen te komen.
Niet alleen telefoons, maar ook machines, modems en vele andere communicatietoestellen kunnen aan een PBX verbonden worden. Daarom worden deze toestellen algemeen benoemd als “extensions”.
Het PBX-materiaal staat gewoonlijk in het bedrijf en verbindt interne telefoongesprekken. Bovendien zijn er meestal een aantal buitenlijnen ('trunklijnen' genoemd) voorzien, om te telefoneren naar de buitenwereld. Tegenwoordig zijn dit bijna altijd digitale lijnen, bestaande uit een aantal datakanalen die voor spraak kunnen worden gebruikt, en een of meer signaleringskanalen, die dienen om de verbindingen over de andere kanalen op en af te zetten. Hoe dit gebeurt is vastgelegd in het ISDN-protocol. Meestal wordt een primary rate interface gebruikt, dat wil zeggen dat 30 gesprekken en de bijbehorende signalering over twee aderparen gaan. Men spreekt dan ook wel van 30B+D. Het tegenovergestelde is basic rate, 2B+D, waarbij twee gesprekken over een aderpaar kunnen worden gevoerd.
Bedrijven met meerdere vestigingen kunnen hun centrales met elkaar laten verbinden. Dezelfde diensten kunnen ook aangeboden worden door een provider buiten het bedrijf, dit noemt men dan een “hosted PBX”.
[bewerk] Fabrikanten
Bekende fabrikanten van telefooncentrales zijn: Aastra, Avaya , Alcatel, Comdial, Cisco Systems, Ericsson, Fujitsu, InterTel, Mitel, NEC, Nortel, Panasonic, Philips (sinds april 2006 "NEC- Philips Unified Solutions"), Samsung, Siemens AG , ShoreTel, Toshiba, Vertical, en Vodavi.
[bewerk] Functies van een PBX
Een PBX heeft drie hoofdtaken:
- Verbindingen maken tussen twee of meer telefoontoestellen. Bijvoorbeeld een verband leggen tussen een getoetst nummer en een fysiek toestel, en waarnemen of het toestel niet bezet is.
- Verbindingen behouden zolang de gebruikers deze nodig hebben.
- Informatie of statistieken bijhouden.
Bovenop deze fundamentele functies, bieden PBX'en vele andere mogelijkheden. Voorbeelden zijn:
- Ruggespraak en gesprekken doorverbinden.
- Snelkeuze telefoonnummers.
- Voicemail.
- Wachtmuziek.
- Automatisch terugbellen.
- Nachtdienst.
- Telefonisch vergaderen.
- Meerdere lijnen per toestel.
- Gepersonaliseerde begroetingen.
- Gedeelde voicemail.
- Geautomatiseerd telefoonboek.
- Wachten bij bezet.
- Opschakelen op bezette verbinding.
- Groepsconfiguraties.
- Automatic call distribution.
[bewerk] PBX's in een netwerkconfiguratie
Bedrijven hebben vaak meerdere vestigingen. Elke vestiging kan in dat geval beschikken over een eigen PBX. Deze kunnen aan elkaar worden gekoppeld, zodanig, dat het voor de gebruikers is alsof ze allemaal op één gemeenschappelijke PBX zijn aangesloten. De verbinding tussen deze PBX's kan analoog of digitaal zijn. Op zo'n verbinding is dan een signaleringsprotocol nodig.
De bekendste digitale signaleringsprotocollen zijn DPNSS en QSIG. Deze zijn gestandariseerd, waardoor het mogelijk is PBX's van verschillende fabrikanten met elkaar te verbinden. IP-georïenteerde verbindingen zijn sterk in opkomst.
Een van de nieuwste trends in de ontwikkeling van PBX'en, is de VoIP PBX. Met een VoIP PBX is het mogelijk om via het internet te bellen.
