Olaf I van Noorwegen
| ca. 963 - 999 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Koning van Noorwegen | ||||||
|
||||||
|
Olaf I (ca. 963 - 9 september 999), alias Olav Tryggvason, was koning van Noorwegen van 995 tot 1000. Olaf speelde een belangrijke rol in de bloedige bekering van de Vikingen tot het christendom.
Volgens de overlevering bouwde Olaf de eerste kerk van Noorwegen, waarschijnlijk in 995, in Moster. Ook stichtte hij de stad Trondheim, in 997. Er staat een standbeeld van Olaf op de grote markt van Trondheim.
Olaf was de zoon van Tryggve Olavsson, de koning van Viken (Vika), het gebied langs de Oslofjord. Hij was waarschijnlijk ook een kleinzoon van Harald Hårfagre, de eerste koning van heel Noorwegen. Olaf's geboortejaar is onzeker; het lag ergens tussen 963 en 969.
Nadat zijn vader wordt vermoord door koning Harald Gråfell vlucht hij samen met zijn familie naar Rusland, waar hij in ballingschap opgroeit. Volgens de saga van Olaf in de Heimskringla van Snorri Sturluson wordt Olaf tijdens de vlucht naar Rusland op zee gevangen genomen door vikings uit Estland en verkocht als slaaf. Na zes jaar wordt hij toevallig herkend door een neef, die zijn vrijheid koopt en hem naar zijn moeder in Novgorod brengt.
Olaf schopt het tot opperbevelhebber van koning Vladimir van Kiev maar door Olaf's populariteit bij de soldaten verslechtert de relatie tussen Olaf en de koning. Uiteindelijk besluit Olaf om te vertrekken en een viking te worden. Tijdens het roven en plunderen vindt hij ook nog tijd om te trouwen met koningin Geira van Vindland (Wenden in Mecklenburg langs de Noord-Duitse kust) in 982. Hij vecht in het leger van zijn schoonvader aan de kant van keizer Otto I van het Heilige Roomse Rijk tegen de Denen en Noren, die de oorlog verliezen en zich tot het christendom moeten bekeren.
Volgens de saga sterft Geira nadat ze drie jaar getrouwd waren, en slaat Olaf weer aan het plunderen. Op de Scilly-eilanden komt hij een helderziende tegen, die voorspeld dat hij door een groep muiteniers aangevallen zal worden en dat hij zich daarna tot het christelijke geloof zal bekeren. Als hij inderdaad door muiteniers wordt aangevallen, bekeert Olaf zich. In 988 trouwt Olaf met Gyde, de zuster van koning Olaf Kvaran van Ierland.
In 995 breekt in wat nu Trøndelag is een opstand uit tegen koning Haakon Sigurdsson. Olaf ruikt zijn kans en reist af naar Noorwegen. Haakon wordt vermoord en Olaf wordt verkozen tot de nieuwe koning van Noorwegen.
In 997 sticht Olaf een nieuwe stad, Kaupangen. De stad, die als hoofdstad van Noorwegen dient tot 1217, wordt als snel Nidaros genoemd en heet vandaag de dag Trondheim.
Olaf probeert Noorwegen, Zweden en Denemarken te vereningen tot één christelijk rijk, maar faalt. De koningin van Zweden, Sigrid Storråda, wijst zijn huwelijksaanbod af omdat ze zicht niet tot het christelijke geloof wil bekeren. In plaats daarvan sluit ze een verbond met de Denen tegen Olaf. De Deense koning Sven Gaffelbaard heeft ook een appeltje met Olaf te schillen omdat Olaf met Sven's zuster Thyre was getrouwd, die uit Denemarken was weggevlucht omdat haar eerste man zich niet wou bekeren.
In 999 confronteert Olaf de Zweden, Denen en de manschappen van de Noorse jarl (graaf) Eirik Håkonsson in de Slag van Svolder, een zeeslag in de westelijke Oostzee. Olaf's vloot van 11 schepen nam het op tegen een vloot van 70 schepen. Al snel wordt Olaf verslagen. Hij springt van zijn schip, de "Lange Slang", en verdrinkt.
Na Olaf's dood valt Noorwegen onder de heerschappij van de Deense koning Sven Gaffelbaard, met jarl (graaf) Eirik Håkonsson als onderkoning van Noorwegen. Pas in 1035 komt er weer een Noorse koning op de troon.
 |
|
|
