Notger
Notger (° ergens in Zwaben, 930 – † Luik, 10 april 1008), ook wel Notker genoemd, was bisschop van Luik en de eerste van een lange rij die de titel prinsbisschop van Luik mocht dragen.
Notger stamde wellicht uit een adellijke Zwabische familie, en begon zijn kerkelijke loopbaan als monnik in de abdij van Sankt Gallen. In die hoedanigheid kwam hij terecht in de kanselarij van de Duitse keizer Otto I. Op 27 oktober 971 werd hij tot bisschop van Luik aangesteld door de keizer, in wiens dienst hij tegelijkertijd toch bleef. Onder de Duitse keizers uit het zgn. Saksische Huis speelde hij een belangrijke politieke rol. Hij had als taak weerwerk te bieden tegen de naar autonomie strevende feodale geslachten in het hertogdom Lotharingen, en door met veel omzichtigheid op te treden slaagde hij er uiteindelijk in deze taak tot een goed einde te brengen.
Vooral gedurende de regering van Otto III, die hij herhaalde malen op diens tochten naar Italië vergezelde, was zijn invloed zeer groot. Hij verwierf de graafschappen Hoei (in 985) en Brunigerode (in 987), en mocht daar door een beschikking van keizer Otto II de grafelijke rechten uitoefenen. Op die manier vestigde hij de facto het Luikse vorstendom, en mocht hij terecht de titel prinsbisschop voeren. Nadien genoot hij ook het vertrouwen van keizer Hendrik II, die hij in Neder-Lotharingen steunde in diens strijd tegen graaf Boudewijn IV van Vlaanderen.
Prinsbisschop Notger was een groot organisator en beschermer van letteren, kunsten en wetenschappen. Onder zijn bewind onderging de stad Luik een grondige metamorfose, door de aanleg van een stadsmuur met indrukwekkende versterkingsgordel, de stichting van verschillende nieuwe kerken waaronder die van Sint-Denijs (Saint-Denis), Sint-Adalbert, Sint-Jan (Saint-Jean) en het Heilig Kruis (Sainte-Croix) en de bouw van de Sint-Lambertuskathedraal en het beroemde prinsbisschoppelijke paleis. Hij zette tal van kunstenaars aan het werk, en zijn kathedraalschool van Sint-Lambertus, waaraan onder meer Wazo leraar was, trok leerlingen uit alle windstreken. Er wordt over hem wel eens gezegd: "Liège, tu dois Notger au Christ et tout le reste à Notger."
