De heilige Hendrik (Albach, Hildesheim, 6 mei 972 - Pfalz Grona, Göttingen, 13 juli 1024) was een zoon van Gisela van Bourgondië en Hendrik II van Beieren. Hij werd in 995 hertog van Beieren, na de dood van zijn vader, en beklom de troon van Duitsland in 1002. Hij huwde met de H. Cunegonde, maar het paar bleef - al dan niet gewild - kinderloos.
Paus Benedictus VIII kroonde hem tot keizer in 1014. Hij richtte vele scholen op, verdedigde de rijksgrenzen, en beijverde zich om vrede te stichten en de kerk tot ontwikkeling te brengen. Hendrik II startte de bouw van de kathedraal van Bazel. Op latere leeftijd kreeg hij een verlamming. Alhoewel hij graag monnik was geworden, bleef hij zijn taak van heerser volbrengen.
Hendrik werd in 1146 heilig verklaard door paus Eugenius III. Zijn feestdag is op 13 juli. Hendrik is beschermheilige van de bisdommen Bamberg en Bazel, van de kinderloze paren, van de koningen en hertogen en van de gehandicapten.
