Kwekersrecht
Het kwekersrecht geeft aan de houder van het kwekersrecht het alleenrecht voor verhandeling van zaad en vermeerderingsmateriaal. Ook kan hij aan anderen onder bepaalde voorwaarden een licentie verlenen. Hij moet er zelf voor zorgen dat anderen geen misbruik maken van zijn kwekersrecht.
Rassen met kwekersrecht mogen wel door anderen vrij gebruikt worden voor het maken van kruisingen.
Het kwekersrecht kan worden verleend voor rassen van alle tot het plantenrijk behorende gewassen en ook voor paddenstoelen.
Het kwekersrecht voor een ras geldt voor de duur van 25 jaar voor de meeste gewassen en 30 jaar voor aardappel, aardbei, acacia, appel, es, esdoorn, freesia, iep, kers, kornoelje, krent, lelie, lijsterbes, linde, magnolia, peer, populier, pruim, tulp en wilg.
Door het kwekersrecht krijgt de veredelaar (kweker) de mogelijkheid een vergoeding te vragen voor zijn inspanningen om een nieuw ras te creëren.
Voor het verkrijgen van kwekersrecht moet het ras
- nieuw,
- onderscheidbaar van alle algemeen bekend bestaande rassen,
- uniform en
- bestendig zijn.
Een ras is nieuw als op het tijdstip van de aanvraag voor kwekersrecht niet langer dan een jaar geleden geen teeltmateriaal of geoogst materiaal (zaden, bloemen, vruchten enz.) van het ras met toestemming van de eigenaar verkocht is.
Het onderzoek naar onderscheidbaarheid, uniformiteit en bestendigheid wordt in Nederland uitgevoerd door de Naktuinbouw. Het onderzoek gebeurt aan de hand van onderzoeksprotocollen, waarin beschreven is op welke raseigenschappen gelet moet worden.
Kwekersrecht wordt in Nederland verleend door de Raad voor plantenrassen en voor de hele Europese Unie door het Communautair Bureau voor plantenrassen (CPVO) te Angers (Frankrijk).
[bewerk] UPOV
Landen die kwekersrecht verlenen zijn aangesloten bij de UPOV (L'Union internationale pour la protection des obtentions végétales) en hebben het UPOV-verdrag ondertekend. De UPOV is gevestigd in Genève, Zwitserland. Tot mei 2006 hebben 61 landen het verdrag ondertekend.
