Ko van Dijk
Ko van Dijk (Amsterdam, 25 juli 1916 - Den Haag, 6 mei 1978) was een Nederlandse toneel-, televisie- en filmacteur en regisseur.
Van Dijk werd in 1916 geboren in Amsterdam. Zijn ouders Ko van Dijk Sr. en Jetty Riecker waren acteurs. Van Dijk besloot op 16-jarige leeftijd zijn vaders voorbeeld te volgen en acteur te worden; hij werd echter tot drie keer toe niet toegelaten tot de toneelschool. Vader van Dijk nam hem onder zijn hoede, en gaf hem een plaats in zijn gezelschap Het Schouwtoneel.
Ko van Dijk speelde in 46 jaar ruim 300 rollen, op toneel, maar ook in televisieseries en speelfilms.
Als kind van een acteursechtpaar, had Ko van Dijk een zeer vrije opvoeding, wat mede resulteerde in moeilijk beheersbaar en egocentrisch gedrag. Van Dijk was een emotioneel mens, soms driftig, soms vrolijk of bedroefd, maar altijd uitbundig. Hij trouwde zes keer, achtereenvolgens met Emmy Scholte (mensendieck-lerares), Elly van Stekelenburg (actrice), Ellen de Thouars (actrice), Teddy Schaank (actrice), Barbara Verkaik (toneelkleedster) en Pia van den Hurk (verpleegkundige), dochter van de bekende Drentse verzetsstrijder Peter van den Hurk, die hij ontmoette in het ziekenhuis waar zij werkte toen hij aan zijn heup werd geopereerd. Alle huwelijken eindigden in een scheiding. Alleen uit zijn laatste huwelijk kreeg hij twee zoons, Peter-Jan van Dijk (genoemd naar zijn grootvader de verzetsstrijder) en Kees van Dijk.
Van Dijk debuteerde in 1932 in "De Kingsfordschool", een stuk van Setske de Haan. Hij speelde vervolgens onder meer in stukken van Vondel (Gijsbrecht van Aemstel), Shakespeare ("De Koopman van Venetië" en "De Getemde Feeks"), Brederode ("De Klucht van de Koe"). In de oorlog werkte hij door en regisseerde hij enkele stukken ("Het Bonzend Hart" van Edgar Allen Poe), en was hij actief in het cabaret "De Koplamp" met Wim Ibo en Cees Laseur.
In 1957 zorgde Van Dijk voor veel ophef in de pers door de hem dat jaar toegekende "Louis d'Or" (de prijs voor de beste toneelspeler van het jaar) publiekelijk te weigeren. Hij was geïrriteerd over de jury die in zijn rapport veel commentaar had op zijn manier van spelen en hem ook allerlei tips gaf om dat te verbeteren.
Vanaf de jaren 50 was van Dijk ook actief als hoorspelacteur en speelde hij in televisiefilms en -series. Zo was hij te horen in de populaire hoorspelen "Mimosa", "Koek en Ei" en "Biels en Co". Het sluitstuk van zijn carrière in 1978 was zijn rol als Boer Bonte in de televisieserie Dagboek van een Herdershond onder regie van Willy van Hemert. Hierna ging hij vol goede moed op tournee met zijn stuk "Herfst in Riga".
Op 6 mei 1978 overleed van Dijk aan een verwaarloosde longontsteking gevolgd door een hartaanval, terwijl hij alleen was in zijn flat te Den Haag. Zijn lichaam werd opgebaard in de Koninklijke Schouwburg te Den Haag van waaruit zijn lijkkist op 11 mei werd overgebracht naar de begraafplaats "Westduin". Een lange stoet vakgenoten volgden de baar en langs de route stonden rijen bewonderaars.
