Kach
Kach was een Israëlische extreemrechtse buitenparlementaire organisatie en tussen 1984 en 1988 een eenmansfractie in het Israëlisch parlement, vertegenwoordigd door Kachleider en -oprichter rabbijn Meir Kahane. Nadat Kahane werd vermoord in 1990, spleet de beweging in tweeën, in de buiten-parlementaire bewegingen Kach en Kahane Chai. Sinds 1994 zijn beide bewegingen in Israël verboden. De Verenigde Staten en Canada erkennen hen als terreurbewegingen.
De naam Kach is een Hebreeuwse afkorting van Kahane naar de Knesset, Kahana (la)Knesset (de tweede k wordt aan het eind van een woord een ch; de a heeft geen betekenis). Kahane Chai is Hebreeuws voor "Kahane leeft".
[bewerk] Geschiedenis
Kahane is in 1932 geboren in Brooklyn en sloot zich aan bij de Betarbeweging nadat hij enkele keren mishandeld was door antisemitische buurtgenoten. In 1968 richtte hij de Jewish Defense League (JDL) op om de joodse gemeenschap in New York te beschermen tegen de aanvallen van neonazi’s. Deze beweging is inmiddels in een tiental landen actief.
Na Kahane’s emigratie naar Israël in september 1969 richtte hij in 1974 Kach op. Dit was een buiten-parlementaire organisatie die een oplossing voor het slepende Israëlisch-Palestijnse conflict zag in het de grens overzetten van de Palestijnen (inbegrepen de Arabische Israëliërs) naar Arabische buurlanden (de zogenoemde ‘transfer’). Een uitzondering die de Kach maakte betrof de Druzen en Bedoeïenen die volgens haar doorgaans niet anti-Israël waren en over het algemeen niet bij terreurdaden betrokken waren. Kach had vooral in Hebron en Kiryat Arba veel sympathisanten, maar buiten Israël ook in Europa en Noord-Amerika.
Na twee eerdere mislukkingen, lukte het Kahane in 1984 om met 26.000 stemmen één zetel in de Knesset te verkrijgen. Veel kreeg Kahane er niet gedaan. Vrijwel alle Knessetleden liepen de zaal uit als hij ging spreken en stonden op van een tafel in het cafetaria als hij er neerzetelde. Wetten en moties die hij indiende vielen met twee stemmen tegen een. Het jaar na zijn aankomst, in 1985, werd de wet veranderd zodat racistische partijen niet meer aan de Israëlische parlementsverkiezingen mee kunnen doen. Toen Kahane zijn recht als parlementslid aangreep om in Arabische steden zijn transfer-ideeën te verkondigen, werd hem dat recht ontzegd. In 1988 werd het Kach verboden nogmaals aan de verkiezingen mee te doen.
In 1990 werd Kahane vermoord in New York door een Egyptische moslim. Het leiderschap over Kach ging over naar personen in Hebron en Kiryat Arba. Zijn zoon, Benjamin Kahane, richtte in Tapuach (een Israëlische nederzetting op de Westelijke Jordaanoever), de concurrerende beweging Kahane Chai op. Hij werd een jaar later samen met zijn vrouw vermoord.
Kach en Kahane Chai werden in Israël verboden nadat een Kach-lid, Baruch Goldstein, in Hebron 29 Arabieren doodschoot en ongeveer 100 verwond. De groeperingen bleven ondergronds voortbestaan.
Een Israëlische deserteur, Eden Natan-Zada, die op 4 augustus 2005 op een bus in de buurt van de Israëlische stad Shefa Amr 4 Arabische Israëliërs doodschoot, verbleef enkele jaren in Tapuach waar hij connecties had met de verboden Kahane Chai-beweging. In het leger had hij zich aangemeld als wonende op zijn ouders adres in Rishon Lezion.
Tegenwoordig is Baruch Marzel een leidinggevend persoon binnen de verboden Kach-beweging. Hij zat meerdere malen in de Israëlische gevangenis, met of zonder proces.
