John Balliol
John Balliol (1249 - 1315) was in 1290 een van de vele kandidaten voor de Schotse kroon. Hij kreeg de steun van de clan van de Comyns. De Engelse koning Edward I werd door de Schotse clans aangewezen als "scheidsrechter". Hij wees Balliol aan, die daarmee min of meer een vazal werd van de Engelse koning. "Toom tabard", noemden de Schotten hem (Jan Klaassen).
John Balliol regeerde van 1291 tot 1296. Zijn val werd ingeluid toen Edward hem vroeg om mee ten oorlog te trekken tegen Frankrijk. Hij weigerde en sloot in plaats daarvan een pact met Frankrijk en Noorwegen: de auld alliance.
Hij werd verslagen, gedwongen af te treden en opgesloten in de Tower. Na enige tijd mocht hij in Franse ballingschap gaan. Naar hem is in Oxford het "Balliol College" vernoemd.
Na de dood van Robert I van Schotland in 1329 probeerde Edward Balliol, zoon van John Balliol, tevergeefs koning van Schotland te worden.
