Hertog van Albemarle
Hertog van Albemarle of (Engels: Duke of Albemarle) is een Engelse adellijke titel. De naam Albemarle is afgeleid van de Franse plaats Aumale (Latijn: Alba Marla).
In 1397 werd hij voor de eerste keer gecreëerd in 1397 voor Edward van Norwich, kleinzoon van Edward III van Engeland. Na zijn dood in 1415 stierf de titel uit.
In 1660 werd de titel opnieuw gecreëerd door Karel II voor de Engelse legeraanvoerder George Monck. Na het kinderloos overlijden van zijn zoon Christopher in 1688 stierf de titel wederom uit.
De titel werd in 1696 door Jacobus II van Engeland (samen met de titel graaf van Rochford) gecreëerd voor zijn illegitieme zoon Henry FitzJames. Deze titel werd echter alleen door de jacobieten, omdat de koning afgezet was.
[bewerk] Hertog van Albemarle, eerste creatie (1397)
- 1397 – 1415: Edward van Norwich (1373-1415), 1e hertog van Albemarle, sinds 1402 ook 2e hertog van York
[bewerk] Hertog van Albemarle, tweede creatie (1660)
- 1660 – 1670: George Monck (1608-1670), 1e hertog van Albemarle
- 1670 – 1688: Christopher Monck (1653-1688), 2e hertog van Albemarle
[bewerk] Zie ook
- Graaf van Albemarle
