Hebraïsme
Een hebraïsme is een woordvorming of uitdrukking die in strijd is met de regels in een taal, wanneer het woord of de uitdrukking te letterlijk uit het Hebreeuws is vertaald. In het algemeen heet zo een stijlfiguur een barbarisme.
In de Statenvertaling komen veel hebraïsmen voor, vaak in de vorm van het Hebreeuwse genitief. Een bekend voorbeeld daarvan is de uitdrukking het heilige der heiligen, waarmee eigenlijk de overtreffende trap wordt bedoeld, in dit geval het allerheiligste.
Een hebraïsme is ook de letterlijke vertaling van de aanhef van een nieuw verhaal, bijvoorbeeld met en het gebeurde of het is geschied.
Er staan vele hebraïsmen in de Statenvertaling, omdat men probeerde de brontekst zo nauwkeurig mogelijk te volgen, en niet om zo zuiver mogelijk Nederlands te schrijven. Dat leidde ook tot verdubbelingen in de tekst, zoals En het leven van Sara was honderd zeven en twintig jaar; dit waren de jaren des levens van Sara.
Naast deze stijlfiguren, zijn ook veel woorden uit het Hebreeuws in het Nederlands terechtgekomen. Voorbeelden hiervan zijn:
- Omein vernederlandst tot amen
- Hallelujah
- Koosjer
- Rabbi, vernederlandst tot Rabbijn.
[bewerk] Andere betekenis
Een geheel andere betekenis van de term hebraïsme, is een land te zien als uitverkoren. Zo werd ten tijde van Willem III Engeland wel gezien als een uitverkoren land, zoals de joden in de Tenach als het uitverkoren volk worden gezien.
