Gerard Cox

Gerardus Antonius (Gerard) Cox (Rotterdam, 6 maart 1940) is een Nederlands zanger, cabaretier, scenario schrijver en acteur.

Cox is een geboren en getogen Rotterdammer die begon als onderwijzer. In 1962 werd hij afgewezen bij de toneelschool, maar speelde wel een kleine rol in het toneelstuk Blijde verwachting van het gezelschap Lily Bouwmeester. Later in de jaren 60 stond hij als cabaretier op de planken met voorstellingen als Van de prins geen kwaad (1963), Moeilijk doen (1964) en Welvraat (1966).

In 1966 sloot Cox zich aan bij Lurelei, waar hij met Eric Herfst, Jasperina de Jong, Rogier van Otterloo en Marjan Berk speelde. Op 28 oktober 1966 kreeg hij een proces verbaal wegens "opzettelijke belediging de Koning of de Koningin aangedaan", in zijn liedje Arme ouwe.

Ook in 1968 leverde Cox controversiële liedjes, waarvan God is niet dood voor de VPRO aanleiding bleek een uitzending van het programma Geef 'm de ruimte af te gelasten.

Later dat jaar ging Cox samenwerken met Frans Halsema, in de NV SPOT. Samen met Adèle Bloemendaal gingen ze op tournee met het programma Met blijdschap geven wij kennis. Conny Stuart zou een jaar later de rol van Bloemendaal overnemen.

Vanaf 1970 werkte Cox met Gregor Frenkel Frank, Luc Lutz en Frits Lambrechts in het KRO radioprogramma Cursief. Cox' conference Polleke, over een gedrogeerde Vlaamse wielrenner, behoort inmiddels tot de klassiekers. Ook in deze periode maakte Cox niet overal vrienden. Zo zong hij het liedje Ajax is dood naar aanleiding van Feyenoords overwinning in de Europacup en noemde hij de Amerikaanse president Richard Nixon een moordenaar.

De samenwerking met Frans Halsema werd in 1973 hervat met het programma Wat je zegt dat ben je zelf. De bekendste onderdelen uit dit programma waren de persiflages op toentertijd bekende radio- en TV-programma's als Geen ja geen nee, Voor een briefkaart op de eerste rang en Raden maar. In datzelfde jaar scoorde Cox een hit met het nummer 't Is weer voorbij die mooie zomer, wat hem op veel kritiek kwam te staan uit het artistieke wereldje. Vooral Ivo de Wijs hekelde Cox' artistieke uitverkoop.

Als acteur werd Cox in 1977 bekend als hoofdrolspeler in de film Het debuut, van Nouchka van Brakel, met als tegenspeelster Marina de Graaf. In datzelfde jaar trouwde Cox met Joke Bruys (van wie hij inmiddels weer gescheiden is).

In de jaren 80 speelde Cox in diverse films en theaterproducties. Hieronder waren rollen in Lieve jongens en de musical Fien.

De laatste jaren is Cox vooral bekend als scenarioschrijver en acteur in de TV-serie Toen was geluk heel gewoon, waarin hij samen met Sjoerd Pleijsier en Joke Bruys de hoofdrollen speelt, waar er al meer dan 200 afleveringen zijn geweest. Daarnaast is hij bekend van de reclamefilmpjes voor de bekende zoutjesfabrikant Duyvis.

[bewerk] Discografie

[bewerk] Albums

Titel	Datum van release	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Albums met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/100
Met blijdschap geven wij kennis		6-12-1969	4	10	met Adèle Bloemendaal en Frans Halsema
Het beste van		27-10-1973	2	17
Wat je zegt ben je zelf		28-9-1974	12	16	met Frans Halsema
		10-1-1976	17	6
Aangenaam		21-3-1987	30	9
Leuk voor later		1-5-1993	66	5
Frans Halsema en Gerard Cox voor altijd	2003				met Frans Halsema

[bewerk] Singles

Titel	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken
Singles met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40
Een broekje in de branding	1-11-1969	tip
1948 (Alone again naturally)	4-11-1972	21	6
't Is weer voorbij die mooie zomer	13-10-1973	1(5wk)	18
Die goeie ouwe tijd	22-6-1974	6	10
Een mooi verhaal	29-11-1975	tip
Chrisje	15-4-1978	tip
Ik hoop dat 't nooit ochtend wordt	11-11-1978	tip
Die laaielichter	10-1-1987	21	5
Effe eentje tussendoor...	4-4-1987	tip
'n Lekker Hollands liedje	1-10-1988	tip
Nooit meer verkering	21-11-1998	tip

Gerard Cox

[bewerk] Discografie

[bewerk] Albums

[bewerk] Singles

Views

Navigatie

Informatie

Zoeken