Filips VI van Frankrijk
| 1293-1350 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Frankrijk | ||||||
|
||||||
| Graaf van Anjou | ||||||
|
||||||
|
Filips VI van Valois (Philippe VI de Valois in het Frans) (1293 - 22 augustus 1350) was Koning van Frankrijk van 1328 tot 1350. Hij was de zoon van Karel van Valois en was de eerste Franse koning van het Huis Valois.
In 1328 stierf koning Karel IV van Frankrijk zonder een directe mannelijke troonopvolger. Filips was een van de twee troonpretendenten, samen met koning Edward III van Engeland, wiens moeder, Isabella van Frankrijk de zus van de vorige koning was. Volgens de Salische wetten, die vrouwen en hun afstammelingen troonopvolging verbood, kroonde hij zichzelf koning op 27 mei 1328 in Reims.
In juli 1313 was Filips getrouwd met Jeanne van Bourgondië, dochter van hertog Robert II van Bourgondië, die vaak het brein achter de troon genoemd werd. Het koppel kreeg verschillende kinderen:
- Jan II (26 april 1319 - 8 april 1364)
- Marie (1326 - 1333)
- Lodewijk (17 januari 1328 - 17 januari 1328)
- Lodewijk (8 juni 1330 - 23 juni 1330)
- Jan (1333 - 1333)
- Filips Hertog van Orléans (1336 - 1375)
- Jeanne (1337 - 1337)
Nadat Jeanne stierf in 1348 hertrouwde Filips VI met Blanche d'Evreux, prinses van Navarra, op 11 januari 1350. Ze hadden een dochter: Jeanne (1351 - 1371).
De regeerperiode van Filips VI was doordrongen van crisissen, waarvan vele veroorzaakt waren door militaire verliezen. In 1348 doodde een pestepidemie een derde van de Franse bevolking. Het gebrek aan werkkrachten veroorzaakte een gigantische inflatie, waardoor het land alsmaar meer destabiliseerde. Bij zijn dood was Frankrijk een verdeeld land, verteerd door sociale onrusten.
Koning Filips VI stierf bij Nogent-le-Roi, Eure-et-Loir op 22 augustus 1350, en is samen met zijn vrouw, Blanche de Navarre (1330 - 1398), begraven in de Sint-Denis-basiliek. Hij werd opgevolgd door zijn zoon, Jan II van Frankrijk.
