Februarirevolutie (1848)
Dit artikel is nog niet gereed voor Wikipedia
Dit artikel voldoet nog niet aan de conventies van Wikipedia. Om die reden is het geplaatst op de lijst van pagina's die na twee weken misschien verwijderd worden, waar het na afloop van deze termijn opnieuw geëvalueerd wordt.
Pas als het artikel zo is verbeterd en aangepast dat het wel binnen Wikipedia past, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dit aan op de lijst door het toevoegen van de reden. (↓)
De revoluties van 1848 namen hun aanvang met de februarirevolutie in Frankrijk, die een eind maakte aan de Julimonarchie en de Tweede Franse Republiek vestigde.
Republikeinse en constitutioneel-liberale elementen, voornamelijk uit de middenklasse, eisten hervorming van het kiesrecht. Na een verbod op een republikeinse bijeenkomst kwam het tot onlusten. Premier François Guizot trad op 24 februari terug, waarna de burgerkoning Lodewijk Filips deed troonsafstand ten gunste van zijn kleinzoon. De voorlopige regering onder Alphonse de Lamartine riep echter nog diezelfde dag de republiek uit.
Deze Tweede Franse Republiek bleek een veel conservatiever beleid uit te oefenen dan de revolutionairen geëist hadden. Vooral de Franse arbeiders waren hier ontevreden over. Onder druk van de socialist Louis Blanc werden de Ateliers Nationaux opgericht, waar werklozen te werk gesteld werden. Toen dit project door regeringsmaatregelen dreigde te mislukken gingen Parijse werklozen en arbeiders op 23 juni de straat op om une république sociale et démocratique (la sociale) te eisen. Dit Junioproer werd door Louis Eugène Cavaignac op bloedige wijze neergeslagen. In december koos een meerderheid van de Franse kiezers Lodewijk Napoleon Bonaparte - neef van Napoleon I - tot president.
[bewerk] Zie ook
- Les Misérables—speelt tegen de achtergrond van de gebeurtenissen van 1848
