Fanny Blankers-Koen
Francina Elsje (Fanny) Blankers-Koen (Lage Vuursche, 26 april 1918 – Hoofddorp, 25 januari 2004) was een Nederlands atlete. In 1948 won ze tijdens de Olympische Spelen in Londen 4 gouden medailles.
Inhoud |
[bewerk] Aanloop
Kort na haar geboorte in Lage Vuursche verhuisde het gezin naar het Groningse plaatsje Klein Ulsda waar vader enkele jaren een boerderij runde. Na een faillissement keerde het gezin terug naar "het westen".
Op 17-jarige leeftijd debuteerde Fanny Blankers-Koen op de Olympische Spelen in Berlijn in 1936. Daar werd ze vijfde bij het hoogspringen en vijfde bij de 4x100 meter estafette. Door de Tweede Wereldoorlog werden er pas in 1948 weer Olympische Spelen gehouden.
Haar eerste internationale medailles won Fanny in 1938. Op de Europese kampioenschappen in Wenen won ze brons op de 100 en 200 meter.
Op 29 augustus 1940 trouwde ze met haar trainer Jan Blankers, zelf een hink-stap-sprong-atleet. In augustus 1941 werd zoon Jan geboren en in februari 1946 dochter Fanny. Kort nadat ze voor de eerste keer moeder was geworden verbeterde Fanny Blankers-Koen enkele wereldrecords in 1943.
[bewerk] Olympische Spelen Londen 1948
Op de eerste Olympische Spelen na de Tweede Wereldoorlog won Fanny Blankers-Koen goud op de 100 meter, de 200 meter, de 80 meter horden en de 4x100 meter estafette. De andere loopsters van de estafetteploeg waren Gerda van der Kade-Koudijs, Xenia Stad-de Jong en Nettie Witziers-Timmer.
Doordat het wedstrijdprogramma ongunstig uitviel kon Fanny Blankers-Koen niet meedoen aan het nummer verspringen, waarin ze grote favoriet zou zijn geweest. Volgens sommigen had Fanny Blankers-Koen ook de gouden medaille op het verspringen, het hoogspringen en de vijfkamp kunnen winnen als ze meegedaan had, maar Fanny zelf zei dat ze daar nooit de kracht voor zou hebben gehad.
Bij terugkomst in Nederland werd Fanny Blankers-Koen tot haar eigen verrassing door een enthousiaste menigte onthaald. Van het gemeentebestuur ontving ze een gedenkboek van het regeringsjubileum en van haar buurt in Amsterdam, als blijk van erkenning, een degelijke fiets omdat ze "nu lang genoeg gelopen had". Zo vlak na de oorlog was Fanny Blankers-Koen voor velen een symbool van de wederopbouw.
Ten tijde van de Olympische Spelen in Londen was Fanny Blankers-Koen al 30 jaar oud en moeder van 2 kinderen. Haar prestaties leverden haar de bijnamen De Vliegende Huisvrouw en The Flying Dutchmam op.
[bewerk] Affaire Dillema
In 1949 kreeg Fanny plotseling in eigen land concurrentie van de jonge Friezin Foekje Dillema. Deze raakte het volgende jaar echter verwikkeld in een schandaal (na een dubieuze seksetest werd zij door de KNAU tot man uitgeroepen) waarna zij voor het leven geschorst werd. Tegenwoordig wordt aangenomen dat Jan Blankers achter de schermen voor de uitschakeling van de concurrente van zijn vrouw heeft gezorgd.
[bewerk] Olympische Spelen Helsinki 1952
In 1952 deed Blankers-Koen nog mee aan de Olympische Spelen in Helsinki, maar door blessures moest ze op de 200 meter opgeven in de halve finales en moest ze ook in finale van de 80 meter horden opgeven. Tot 1955 deed ze nog aan wedstrijdsport. In totaal behaalde zij 58 nationale titels, 5 Europese titels en vestigde ze 21 wereldrecords.
[bewerk] Vervolg
Na haar actieve carrière was Fanny actief als chef d'equipe (ploegleidster in haar eigen woorden) van de Olympische ploeg in 1960, 1964 en 1968.
Sinds 1981 worden in Hengelo de Fanny Blankers-Koen Games gehouden, de grootste internationale atletiekwedstrijd van Nederland.
En ook het atletiekstadion van deze wedstrijden is naar haar genoemd: het Fanny Blankers-Koen Stadion.
In 1999 werd Fanny Blankers-Koen gekozen tot internationaal atlete van de 20e eeuw door de internationale atletiek federatie, de IAAF.
De laatste periode van haar leven verbleef Fanny Blankers-Koen in het verpleegtehuis Bornholm in Hoofddorp. Daar overleed ze op 85-jarige leeftijd.
[bewerk] Fanny Blankers-Koen Trofee
Op 9 december 2005 kregen de eerste uitverkorenen de naar Blankers-Koen vernoemde Fanny Blankers-Koen Trofee uitgereikt uit handen van de voorzitter van NOC*NSF Erica Terpstra in de Oval Lingotto te Turijn. Vijf voormalig Nederlandse topsporters, van wie er vier in Turijn aanwezig waren mochten zich officieel winnaar van de FBK Trofee noemen. De ontvangers waren judoka Anton Geesink, kunstrijdster Sjoukje Dijkstra, roeier Nico Rienks en schaatser Ard Schenk. Ook voetballer Johan Cruijff won een FBK Trofee, echter hij was niet aanwezig in Turijn. Hij had diezelfde dag een rol in de loting van het Wereldkampioenschap voetbal 2006 in Leipzig.
| Zie ook: |
|---|
 Portaal Sport · Categorie:Sport · Sport van A tot Z · In het nieuws - Sport · Sport · Atletiek |
