Emirdağ
Emirdağ is een stadje in de provincie Afyonkarahisar in Turkije. Het telt 21.127 inwoners (1997). Emirdag is centraal gelegen ten zuiden van de berg Emirdag, ongeveer 1000 m boven de zeespiegel. Tot 1932 stond het bekend onder de naam Aziziye.
In Emirdag is veel landbouw, veeteelt en handnijverheid, maar in de laatste jaren is ook de industriesector in opmars.
Emirdağ is bekend vanwege de vele immigranten die naar West-Europa Immigreerden, voornamelijk naar België. Zo zijn er veel mensen uit Emirdağ vertegenwoordigd in Gent en in de Brusselse gemeente Schaarbeek en Sint-Joost-ten-Node.
[bewerk] Geschiedenis
Als bezettinggebied heeft Emirdağ en omgeving tot in de jaren 1437 de Hittieten, de Lidiërs, de Perzen, de Hellenisten, de Romeinen en de Byzantijnen als gastheer ontvangen.
De tochten en de invallen die Islamitisch-Arabische troepen hebben uitgevoerd om Istanbul te veroveren zijn voor het eerst tijdens de regering van de Abbasieten door Mutasiem, de tweede zoon van Harun Resit, in 839 n.C. begonnen. Later tijdens de regering van de Selçukken heeft de sultan laten weten dat Emir Afsın, een van de heersers van de Alparslans, samen met Ahmet Şah een veroveringstocht hadden gepland met de bedoeling Anatolië in te nemen. De sultan heeft in het jaar 1068 aan Alparslan laten weten dat zij tot in Amorium (Dorp 'Hisar' in Emirdaĝ) geraakt waren en veroverd hadden.
De tweede en belangrijkste stap naar het Turks worden van Emirdaĝ en omgeving is gestart in 1116 wanneer de Turkmenen, tijdens de oorlog tegen Byzantium zich op het veroverd gebied Bolybotum (Bolvadin) vestigden. De eersten die zich daar vestigden waren van de stam Oguz Bozaklar die deel uitmaken van de Bayat clan. Doordat in deze oorlogen de troepen van de Selçukken zich teruggetrokken hadden in het noorden van de Bolvadin-bergen heet dit gebergte Sultan Daĝı, en de begen waar Emir Mengüçük zich heeft terugetrokken heeft de naam Emirdaĝ gekregen.
De grootste stap naar de bezetting startte in 1522 wanneer de Yeni il en de Halep Turkmenen - die deel uitmaken Duldakıroĝuları (vroeger een staat: het huidige Syrië en Irak)- zich voegen bij het Ottomaans Imperium. En zich verspreiden in geheel Anatolië door de vele volksverhuizingen.
De eerste volksstam in de stad en dorpen van Emirdaĝ zijn afstammelingen van Morcalı-Turkmenen. De eerste eigenaars van het stadscentrum waren afstammelingen van de Cırgın-Turkmenen.
De tweede stam die zich vestigde geduende 1691 tot 1696, namelijk de Karabaĝ Aşireti, zijn dankzij de volksverhuizingen in Emirdaĝ aangekomen. Nu zijn er 28 dorpen van de afstamelingen van de Karabaĝ in Emirdaĝ o.a.: Davulga, Karakuyu, Incik, Daydalı ...
Als derde in 1729 de volkeren van de Musacalı-Turkmenen hebben zich in Emirdag gevesitgd.
Als vierde zijn de volgende stammen meegekomen met de Musacalı-Turkmenen: Alçı, Kıliçlı, Boynu Yoĝunlu en de Demirçili-Turkmenen. En buiten de Türkmenen: de Karake Çılı, Sarıkeçili, Horzumlu, Alkaevli, Yöregırlı, Karatekeli en de At Çekenli Yörükler.
Het centrum dat tot 1851 als Cırgın vermeld stond, in het Musluca-gewest werd in 1867 door sultan Abdulaziz opgegegeven. Toen in 1867 het provincie systeem werd gesticht Emirdag een gemeente. Het heeft ook de naam Aziziye gekregen ter ere van Sultan Abdulaziz. De gemeente heeft in 1933 de naam Emirdaĝ gekregen door de Emirbergen ten noorden ervan.
