Dysmaturiteit
Bij pasgeborenen betekent dysmaturiteit een te laag geboortegewicht in verhouding tot de zwangerschapsduur. Zo'n baby met te laag geboorte gewicht noemt men een dysmatuur. Kenmerkend voor een dysmatuur zijn een magere buik en een relatief groot hoofd.
Dysmaturiteit kan samen gaan met prematuriteit (vroeggeboorte), maar er kan ook spraken zijn van een voldragen zwangerschap. In het laatste geval zijn de longen en andere organen meestal gewoon ontwikkeld, dit in tegenstelling tot premature kinderen.
[bewerk] Oorzaken
Dysmaturiteit kan ontstaan door:
- Verminderde toevoer van voedingsstoffen en zuurstof door de placenta, door bijvoorbeeld een meerlingzwangerschap of pre-eclampsie (zwangerschapsvergiftiging);
- Middelenmisbruik door de moeder (alcohol, nicotine, medicijnen);
- Stress bij de moeder;
- Ondervoeding bij de moeder (waardoor het kind minder nutriënten krijgt).
[bewerk] Risico's
- De baby heeft meer kans op een zuurstoftekort tijdens de bevalling. Als hier aanwijzigen voor zijn, bijvoorbeeld wanneer er ontlasting (meconium) in het vruchtwater zit, dan moet de bevalling snel plaatsvinden; meestal gebeurt dit met een keizersnede.
- Direct na de geboorte is er een risico op hypoglykemie (te laag bloedsuikergehalte). Dysmaturen hebben namelijk maar een kleine energievoorraad, terwijl er direct na de geboorte veel energie nodig is. Bij een te laag suikergehalte kan hersenschade ontstaan. Het suikergehalte van een dysmatuur moet daarom goed in de gaten gehouden worden.
- Verder kan een dysmatuur zichzelf moeilijk warm houden. Ze hebben immers weinig vet en energie. Na de geboorte worden ze dan ook in een couveuse verzorgd.
[bewerk] Ontwikkeling
In de eerste 6 maanden na de geboorte groeit een dysmatuur extra snel, maar meestal blijven deze baby's toch klein voor hun leeftijd. Bij kinderen met dysmaturiteit is de kans hoger dat een kind een stoornis ontwikkelt als: ADHD, autisme, verstandelijke of lichamelijke handicap, vooral als de groeivertraging al in het begin van de zwangerschap is ontstaan.
