Daniel Auber
Daniel François Esprit Auber (Caen, 29 januari 1782 - Parijs, 13 mei 1871) was een Frans componist. Hoewel hij als kind al muzikaal begaafd was (reeds op zijn elfde componeerde hij romances) had hij niet direct de intentie daar iets mee te doen en streefde hij als kantoorbediende in Londen een zakelijke carrière na. Pas na de terugkeer in zijn vaderland (in 1804) ging hij zich volledig aan de muziek wijden.
Hij begon met het componeren van instrumentaal werk, zo schreef hij enkele concerten voor de cellist Lamare, met wie hij bevriend was. In 1805 ging zijn eerste opera, L'Erreur d'un moment, in première. Zijn eerste opera's hadden weinig succes, maar in 1811 maakte zijn werk Julie zoveel indruk op Luigi Cherubini, dat deze Auber aanbood hem te coachen bij zijn verdere muziekstudies.
Zijn eerste belangrijke succes met het werk La Bergere Chatelaine, in 1820, maakte hem tot een van de meest vooraanstaande componisten van de Parijse Opéra-Comique. Na 1820 kwam hij bijna jaarlijks met een nieuwe opera, een van zijn werken uit die tijd, Gustave III, werd later door Giuseppe Verdi gebruikt voor de figuratie van Un ballo in maschera.
Toen Auber ging samenwerken met de bekende librettist Eugène Scribe ontstond er een grote reeks stukken die veel succes oogsten. Het duo beheerste van 1830-1850 het luchtige genre van de Franse opera, de opéra comique. Een van zijn grotere successen was Le cheval de bronze (première maart 1835 in de Opéra-Comique te Parijs). In 1842 volgde Auber Cherubini op als directeur van het Conservatorium in Parijs.
Zijn meesterwerk is wel de grand opéra La Muette de Portici (De Stomme van Portici) uit 1828, die als onderwerp de revolutie te Napels in 1647 heeft. Hoe meeslepend het werk is, blijkt wel uit het feit dat een uitvoering ervan de artistieke vonk in het politieke buskruit was waarvan de ontploffing leidde tot de Belgische Opstand in 1830.
Van de vele opéras comiques die Auber schreef hield alleen Fra Diavolo (1830) repertoire.
