Basilius II van Byzantium
| 957-1025 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Keizer van Byzantium | ||||||
|
||||||
|
Basilius II Boulgaroktonos (Bulgarendoder) (Constantinopel 957 – 15 december 1025) was van 976 tot aan zijn dood keizer van het Byzantijnse Rijk.
Basilius was een zoon van Romanus II van Byzantium en Theophano, en volgde Johannes Tzimisces op. Hij bracht zijn rijk tot hoge bloei, dankzij zijn persoonlijke kwaliteiten, een gezond sociaal en financieel beleid en een rusteloze militaire activiteit. Onder zijn regering omvatte het Byzantijnse Rijk opnieuw geheel Zuidoost-Europa en Klein-Azië. Hij schonk het Rijk opnieuw veilige grenzen, omdat enerzijds Zuid-Italië standhield en het herrezen Bulgaarse rijk ten onder ging in de strijd (985–1018, vandaar zijn bijnaam), terwijl anderzijds Noord-Syrië behouden werd tegenover de Fatimiden, en Armenië en het Kaukasusgebied werden ingelijfd.
Basilius II speelde bovendien een belangrijke rol bij de bekering van het Kievse Rijk tot het Byzantijnse christendom. Hij overleed kinderloos in 1025 en werd opgevolgd door zijn jongere broer Constantijn.
