Bandsalamander
| Bandsalamander | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Triturus vittatus Gray, 1835 |
De bandsalamander (Triturus vittatus) is een watersalamander uit de familie echte salamanders of Salamandridae.
Inhoud |
[bewerk] Beschrijving
De naam is te danken aan de lichte, zwartomzoomde streep op de flank die bij de mannetjes in de paartijd soms blauw wordt. Verder is het lichaam licht- tot donkerbruin met kleine, dichtbezaaide donkere vlekjes over het hele lijf. In de paartijd krijgen de mannetjes een zeer hoge, 'stekelachtige' kam op de rug en staart, die uiteraard erg week is en enkel onder water goed te zien is, ook hebben ze in deze tijd een felrode buik.
Sommige mannelijke exemplaren hebben werkelijk prachtige helderblauwe vlekken op de enorme staartkam waardoor ze eerder op een tropische vis lijken dan op een salamander en ook de poten van de mannetjes zijn voorzien van grote zwemvliezen.
[bewerk] Verspreiding en ondersoorten
De bandsalamander wordt maximaal 15 centimeter lang en heeft drie ondersoorten, waarvan de nominale soort T. v. vittatus alleen langs de zuid- en westkust van de Zwarte Zee voorkomt in Turkije en Rusland. De andere twee ondersoorten leven enkele honderden kilometers verderop langs de kuststrook van de Middellandse Zee aldaar in Syrië, Libanon en Israël, net niet in Egypte. T. v. cilicensis leeft in het uiterste noorden in Turkije, en T. v. ophryticus in het overige gebied. Het is niet precies bekend waarom ze zover van elkaar zijn komen te leven.
[bewerk] Levenswijze
De bandsalamander is een waterminnende soort die niet alleen in de paartijd naar het water trekt om zich voort te planten, maar meestal jaagt en schuilt hij ook buiten de paartijd in het water. Alleen gedurende een korte periode van enkele weken houdt de salamander op het land een winterslaap onder bladeren en stenen. Het habitat bestaat uit erg vochtige gebieden en liefst in de nabijheid van een sloot of ven met enigszins koel water en veel onderwatervegetatie. Het voedsel bestaat uit kleine ongewervelden, maar deze soort staat bekend als kannibalistisch, vooral vrouwtjes lusten graag een zelfgelegd eitje en ook de larven zijn niet veilig.
