Avitus
Marcus Maecilius Flavius Eparchius Avitus (c. 395 - 456) was West-Romeins keizer van 9 juli 455 tot 17 oktober 456.
Avitus werd geboren uit een Gallo-Romeinse senatorenfamilie. Hij was de schoonvader van Sidonius Apollinaris en zijn kleinzoon was de dichter Avitus van Vienne.
[bewerk] Opkomst en ondergang
Door keizer Petronius Maximus benoemd tot Magister militum, werd Avitus op een diplomatieke missie gestuurd naar zijn vroegere leerling Theodorik II, koning van de Visigoten. En hij was aan Theodoriks hof in Toulouse toen Geiseric de hoofdstad Rome binnenviel en 14 dagen plunderde, waarmee Petronius Maximus' regering ten einde kwam. Theodorik spoorde Avitus aan de keizerskroon voor zich op te eisen, en aldus gebeurde ten overstaan van de Gallo-Romeinse senatoren. Op 9 juli 455, werd hij door de soldaten tot keizer uitgeroepen en hij arriveerde te Rome in september.
Avitus trof voorbereidingen om tegen de Vandalen te strijden, doch deze oorlog verliep voor hem teleurstellend. In 456 blokkeerden de Vandalen met hun vloot Rome, zodat de voedselvoorziening van de stad gevaar liep. Avitus die nooit erg geliefd werd bij het volk, kwam steeds meer in de problemen toen hij ook nog eens over te weinig liquide middelen beschikte om de soldij van zijn soldaten te betalen. Door een opstand van het leger geleid door Ricimer en Maiorianus kwam hij ten val en vluchtte naar Arles. Daar schraapte hij wat troepen bijeen en keerde terug naar Italië. Hij werd echter verslagen bij Placentia (Piacenza), en gevangen genomen. Hij werd gespaard en bisschop van Placentia gemaakt op 17 of 18 oktober 456; niet zeker van zijn leven, vluchtte hij naar Gallië en stierf onderweg.
[bewerk] Externe link
| Voorganger: |
Keizer van Rome 455 - 456 |
Opvolger: Maiorianus (457 - 461) |
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Avitus op Wikimedia Commons. |
