Arbeidsvoorwaarde
Arbeidsvoorwaarden zijn in Nederland de voorwaarden die vastgelegd zijn in een arbeidsovereenkomst, een CAO, of een andere arbeidsvoorwaardelijke regeling, zoals een bedrijfseigen regeling (concernregeling). De arbeidsovereenkomst wordt gesloten tussen de werknemer (of een vertegenwoordiger van werknemers) en de werkgever (of een vertegenwoordiger van werkgevers). In de CAO spreken werknemersvereniging en werkgever(svereniging) af welke arbeidsvoorwaarden voor de medewerkers gelden. Andere arbeidsvoorwaardelijke regelingen worden veelal met de ondernemingsraad overeengekomen. Sommige arbeidsvoorwaarden kan de werkgever eenzijdig vaststellen. Hierbij is hij gebonden aan de arbeidsovereenkomst, de CAO en de Wet op de Ondernemingsraden.
Arbeidsvoorwaardenbeleid (het beleid van een werkgever op het gebied van arbeidsvoorwaarden) is een onderdeel van het algehele personeelsbeleid.
[bewerk] Primair - secundair - tertiair
In Nederland wordt er onderscheid gemaakt tussen primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden. Tegenwoordig worden secundaire arbeidsvoorwaarden veelal gesplitst in secundaire en tertiaire arbeidsvoorwaarden. Als primaire arbeidsvoorwaarden worden in het algemeen (onder andere) het loon (salaris) en arbeidsduur beschouwd. Het onderscheid tussen secundaire en tertiaire arbeidsvoorwaarden is niet altijd duidelijk en de meningen verschillen hierover. Secundaire of tertiaire arbeidsvoorwaarden zijn bijvoorbeeld vakantieregelingen, duur van de middagpauze, reiskostenvergoedingen, kinderopvang, scholing en een auto van de zaak.
| Bron(nen): |
|
