Alfonsus van Liguori
Alfonsus Maria van Liguori (eigenlijk Alfonso Maria de Liguori) C.Ss.R. (Marianella bij Napels, 27 september 1696 - Pagani bij Napels, 1 augustus 1787) was een Italiaanse jurist, bisschop en stichter van de Redemptoristen. Hij geldt als rooms-katholieke heilige en kerkleraar.
[bewerk] Leven
Als eerstgeboren kind van adellijke ouders ontving Alfonsus een strenge en veeleisende scholing bij privéleraren. In zijn jeugd kon hij al schilderen, speelde hij klavecimbel en gaf hij een dichtbundel uit. 16 jaar oud promoveerde hij in 1713 tot doctor in het kerkelijk en wereldlijke recht en met 19 jaar voerde hij zijn eerste proces. In 1723 verloor hij door een intrige een belangrijk proces, hetgeen hem veel spot opleverde.
Dit fiasco was voor hem een aanleiding om over zijn leven na te gaan denken. Op 28 augustus 1723 besloot hij zijn leven radicaal te wijzigen. Hij ging naar een kerk toegewijd aan Maria om daar zijn degen als symbool van zijn adeldom af te leggen. Daarna ging hij theologie studeren. Drie jaar later werd hij priester gewijd. Hij ontfermde zich over de nood van zijn armoedige Napolitaanse medeburgers. Ook hield hij volksmissies en schoolde hij lekenapostelen.
Door ziekte werd hij naar het platteland gedwongen. In het kleine dorpje Scala in de buurt van Amalfi ontdekte hij dat de plattelandsbevolking nog meer de priesterlijke zielzorg ontbeert had dan de stedelingen. Hiertoe richtte hij in 1731 samen met Celeste Crostarosa de orde van de Redemptoristinnen. Een jaar later stichtte hij de Congregatie van de Allerheiligste Verlosser, ofwel de Redemptoristen. Hun hoofdtaak zou uit de volksmissies moeten bestaan.
Tegenover het in die dagen breed verbreide jansenisme met zijn rigorisme en pessimisme benadrukte Alfonsus steeds de goddelijke barmhartigheid. De wapenspreuk van zijn orde luidde: Overvloedig is bij Hem de verlossing. Maria gold als model van de verloste mens.
In 1762 werd hij onverwacht bisschop van Sant'Agata dei Goti bij Napels, een functie waar hij lang over aarzelde. Maar ook hier ontplooide hij zich als een vader van de armen.
Tot 1775 leidde hij zijn bisdom. De laatsten jaren was hij door jicht aan een rolstoel gekluisterd en half doof en blind. Nochtans bleef hij vol energie en hartelijkheid. Alfonsus stierf in het door hem gestichte klooster Pagani bij Napels, waar hij zich teruggetrokken had.
[bewerk] Verering
In 1839 werd Alfonsus heiligverklaard. In 1871 werd hij tot kerkleraar verheven en in 1950 tot patroon van biechtvaders en moraaltheologen. Zijn gedenkdag is op 1 augustus.
| {{{afb_links}}} | Kerkleraren | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
Albertus de Grote - Alfonsus van Liguori - Ambrosius van Milaan - Anselmus van Canterbury - Antonius van Padua - Athanasius van Alexandrië - Augustinus van Hippo - Basilius de Grote - Beda Venerabilis - Bernard van Clairvaux - Bonaventura van Bagnoregio - Catharina van Siena - Cyrillus van Jeruzalem - Efrem de Syriër - Franciscus van Sales - Gregorius de Grote - Gregorius van Nazianze - Hiëronymus van Stridon - Hilarius van Poitiers - Isidorus van Sevilla - Johannes Chrysostomus - Johannes Damascenus - Johannes van het Kruis - Laurentius van Brindisi - Leo de Grote - Petrus Canisius - Petrus Chrysologus - Petrus Damiani - Robertus Bellarminus - Theresia van Avila - Theresia van Lisieux - Thomas van Aquino |
