Zhuangzi (filozof)
Z Wikipedii
Czuang-tsy Zhuāngzǐ (pinyin), Chuang Tzu, Zhuangzhou, Chuang Chou, Chuang Tse, Chuang Tsu). Tradycyjne pismo chińskie 莊子; uproszczone pismo chińskie: 庄子. Znaczenie: Mistrz Zhuang (369 - 298 p.n.e.) - był myślicielem i pisarzem. Najgłębsze znaczenia jego alegorii stanowią, od wielu stuleci, przedmiot wnikliwych badań. Czuang-tsy był najwcześniejszym ze znanych krzewicieli nauk Lao-tsy, wymienia się go wśród najważniejszych mistrzów taoizmu.
Czuang-tsy żył rzekomo za władania króla Hui z prowincji Liang króla Xuan z prowincji Qi. Pochodził z miasta Meng (蒙城 Méng Chéng) w prowincji Song (obecnie Shāngqiū 商邱, Henan). Nadano mu imię 周 Zhōu. Znany był także jako: 蒙吏, Méng Urzędnik, 蒙莊 Méng Zhuāng i 蒙叟 Méng Starszy.
Przez całe życie Czuang-tsy Chiny były sceną wojen domowych, pogrążających cały kraj w atmosferze militaryzmu, spisku i agresji. Dążył do polepszenia niespokojnej sytuacji w kraju poprzez głoszenie filozofii taoistycznej. Kierował się prawdami zawartymi w Tao Te Ching, spisanymi przez Lao-tsy.
W swoim dziele bardzo często w sposób dobroduszny i pogodny naśmiewa się z Konfucjusza, Lao-tsy traktuje zaś z powagą i czcią przysługującą Staremu Mistrzowi. Ponieważ Czuang-tsy interesował się wolnością duchową i społeczną, w jego symbolicznych opowieściach duże znaczenie mają obie te postaci. Gdy wyzwolił się ze złudzeń, ani nadzieja, ani strach nie miały już na niego wpływu.
Czuang-tsy jako pisarz bywa rozmarzony, zabawny i zaskakujący, ale i bardzo konkretny i poważny, złośliwy, uszczypliwy i pogodny.
Czuang-tsy poproszono kiedyś o objęcie stanowiska doradcy króla, on jednak odrzucił propozycję, tłumacząc, że nie chce być jak zwierzę ofiarne, tuczone i przyozdabiane przed rzezią. Zachęcał do wyzwolenia z tyranii ucisku politycznego, społecznego, intelektualnego i emocjonalnego, a nawet tyranii śmierci. Miał odwagę obnażać istotę ludzkiej egzystencji. Z jego tekstów wynika jednak, że nie był on eskapistą czy anarchistą, za jakiego go brano. Czuang-tsy był orędownikiem wolności, ale celem jaki mu przyświecał było polepszenie ogólnej kondycji ludzkości. Chciał to osiągnąć poprzez umoralnienie i oświecenie urzędników i zwykłych ludzi. Postawa ostrożności i nieangażowania się w sprawy związane z ziemską tyranią nie jest przejawem eskapizmu. To próba zbliżenia do taoistycznej wykładni taktu, danej przez Lao-tzu.
Czuang-tsy był raczej antynominalistą (zobacz: nominalizm), twierdził, że Tao nie da się opisać wprost. Używał do tego metafor, porównań i paradoksów. Większość tekstów zawartych w Czuang-tsy to paraboliczne historyjki, które po wnikliwej analizie ukazują całą swoją głębię i mądrość.
