Zeloci
Z Wikipedii
Zeloci (gr. ζηλωται - gorliwi., hebr. קנאים - kannaim - gorliwi) Ugrupowanie polityczno-religijne w rzymskiej Pelestynie. Stawiali sobie za cel walkę z Rzymianami oraz Żydami, którzy kolaborowali z okupantem. Stronnictwo uformowało się w północnej Galilei. Na jego czele stał Ezechiasz i jego synowie. Byli zdania że poddanie się niewoli oznacza zaparcie się Boga - jedynego Pana. Wierzyli również, że przez walkę przyspieszą przyjście mesjasza.
Pierwszy raz wystąpili w 6 r. n.e. pod przywództwem Judy Galilejczyka przeciw rzymskiemu spisowi ludności. Powstanie zostało stłumione przez namiestnika Warusa. Kolejne nieudane bunty wywołali w 15 r. n.e i 30 r. n.e. Z czasem wyodrębnili się z nich jeszcze bardziej fanatyczni sykariusze. Oba ugrupowania odegrały wiodącą rolę w powstaniu 66-73 roku n.e.
Zelota stał się w jezyku polskim rzeczownikiem pospolitym oznaczającym konserwatystę (w znaczeniu tradycjonalistycznym).
Zobacz też: Masada.