Zbigniew Sobotka
Z Wikipedii
Zbigniew Sobotka (ur. 27 sierpnia 1952 w Lidzbarku Welskim), polski polityk Sojuszu Lewicy Demokratycznej.
Jest absolwentem Technikum Mechaniczno-Hutniczego w Warszawie. Do 1990 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, sprawował funkcję zastępcy członka Biura Politycznego KC PZPR. Był wśród założycieli Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej. Od 1999 jest członkiem Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W 1989 roku brał udział w obradach "Okrągłego Stołu". Pełnił funkcję posła w latach 1989-2005 (X kadencja Sejmu PRL, I kadencja Sejmu RP, II, III, IV). W latach 1994-1997 sprawował funkcję wiceministra spraw wewnętrznych i administracji. W lipcu 1997 był szefem rządowego sztabu do walki z powodzią tysiąclecia. Od 19 października 2001 do 6 października 2003 roku ponownie pełnił urząd sekretarza stanu w w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji.
24 stycznia 2005 Sąd Okręgowy w Kielcach skazał Zbigniewa Sobotkę na 3,5 roku pozbawienia wolności oraz 5 lat zakazu sprawowania funkcji administracyjnych wymagających dostępu do materiałów tajnych - za przekazanie tajnych informacji o planowanej akcji Policji politykom powiązanym z działaczami samorządowymi ze Starachowic, podejrzanymi o związki ze zorganizowaną przestępczością (tzw. afera starachowicka). 16 listopada 2005 Sąd Apelacyjny w Krakowie utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego. 28 listopada 2005 Prezydent Aleksander Kwaśniewski wszczął na wniosek Zbigniewa Sobotki procedurę jego ułaskawienia, co wywołało kontrowersje i sprzeciw partii zasiadających w Sejmie, oprócz SLD. 16 grudnia 2005, na kilka dni przed końcem kadencji, prezydent w drodze ułaskawienia zmniejszył karę do 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na 2 lata.
