Wasyl I Rurykowicz
Z Wikipedii
Wasyl I Dymitrowicz (ros. Василий I Дмитриевич) (ur. 1371, zm. luty 1425), wielki książę moskiewski od 1389, najstarszy syn Dymitra Dońskiego i wielkiej księżny Eudoksji, córki wielkiego księcia Niżnego Nowogrodu Dymitra Konstantynowicza.
W dzieciństwie został zakładnikiem w Złotej Ordzie. Pod koniec 1386 zbiegł z Ordy, chroniąc się najpierw na Podolu, a później u wojewody mołdawskiego Piotra I. Wreszcie trafił na Litwę na dwór Witolda. Ten ostatni zaręczył Wasyla ze swoją córką Zofią.
Wasyl I kontynuował proces unifikacji ziem ruskich. W 1392 roku przyłączył księstwa niżnonowogrodzkie i muromskie, a w latach 1379-1397 - Kaługę, Wołogdę i ziemie Komi.
Jako pierwszy uzyskał tytuł w formie dziedzictwa, niezależnie od Ordy, choć w praktyce musiał starać się o jarłyk. Uzyskał od chana zgodę na przyłączenie do Moskwy księstwa niżnonowogrodzkiego (w latach 1392-1393). Wasyl I podbił m.in. księstwo muromskie na południowy wschód od Włodzimierza nad Klaźmą, leżący na północny wschód (nad Suchoną) Wielki Ustiug. Jego panowanie przypadło na okres największej potęgi Wielkiego Księstwa Litewskiego.
| Poprzednik Dymitr Doński |
 |
wielki książę moskiewski 1389-1425 |
|
Następca Wasyl II Ślepy |
