Dymitr Doński
Z Wikipedii
Św. Dymitr Doński (ros. Дмитрий Донской) - (ur. 12 października 1350, zm. 19 maja 1389), wielki książę moskiewski 1359–1389 i włodzimierski; syn księcia Iwana II, wnuk Iwana Kality.
Wstąpił na tron już w wieku dziewięciu lat (1359). Dążył do wzmocnienia państwa moskiewskiego, połączenia pod jego panowaniem ziem ruskich wokół Moskwy. W 1367 rozpoczął umacnianie Kremla. Jako główny dowódca armii, prawie nieustanne musiał toczyć walki z wrogami Moskwy. Dwukrotnie odparł najazdy wielkiego księcia litewskiego Olgierda na Moskwę w latach 1368 i 1370. Jest też twórcą pierwszej na Rusi artylerii. Jednak za najważniejszą bitwę uznaje się tak zwaną bitwę na Kulikowym Polu z 1380 roku. Według legendy Dymitr Doński zabrał ze sobą w bój ikonę przedstawiającą zaśnięcie Matki Bożej, autorstwa prawdopodobnie Teofana Greka (koniec XIV wieku). Miało to mu pomóc w zwycięskiej wyprawie przeciwko Tatarom, dowodzonych przez chana Mamaja. Bitwa ta uznawana jest za początek upadku Złotej Ordy na Rusi.
Został pochowany na Kremlu. Na ikonach Dymitr przedstawiany jest najczęściej w czerwonych szatach książęcych, z lewą ręką trzymającą miecz z ostrzem skierowanym w dół, oraz prawą ręką uniesioną do góry, jakby do modlitwy,.
W r. 2002 prezydent Władimir Putin ustanowił Order Służby dla Ojczyzny ku czci św.Dymitra Dońskiego i Sergiusza Radoneżskiego.
Poprzednik Iwan II Piękny |
wielki książę moskiewski 1359-1389 |
Następca Wasyl I Rurykowicz |