Warownym grodem jest nasz Bóg
Z Wikipedii
Warownym grodem jest nasz Bóg (niem. Ein feste Burg ist unser Gott) - napisana w 1529 roku przez Marcina Lutra pieśń, która z czasem stała się hymnem Reformacji. Według luterańskiej tradycji została ułożona w trakcie podróży na sejm Rzeszy w Augsburgu jako wolne tłumaczenie Psalmu 46. Pieśń do dzisiaj jest chętnie śpiewana podczas nabożeństw w większości kościołów protestanckich (m.in. luteranie, baptyści, metodyści, adwentyści, kalwini, wolni chrześcijanie). Zawsze towarzyszy ona uroczystościom z okazji Święta Reformacji 31 października.
Spis treści |
[edytuj] Tekst
[edytuj] Oryginał w języku niemieckim
- Ein feste Burg ist unser Gott, ein gute Wehr und Waffen.
- Er hilft uns frei aus aller Not, die uns jetzt hat betroffen.
- Der altböse Feind, mit Ernst er's jetzt meint;
- groß Macht und viel List sein grausam Rüstung ist,
- auf Erd ist nicht seinsgleichen.
- Mit unsrer Macht ist nichts getan, wir sind gar bald verloren;
- es streit' für uns der rechte Mann, den Gott hat selbst erkoren.
- Fragst du, wer der ist? Er heißt Jesus Christ,
- der Herr Zebaoth, und ist kein andrer Gott,
- das Feld muß er behalten.
- Und wenn die Welt voll Teufel wär und wollt uns gar verschlingen,
- so fürchten wir uns nicht so sehr, es soll uns doch gelingen.
- Der Fürst dieser Welt, wie sau'r er sich stellt,
- tut er uns doch nicht; das macht, er ist gericht':
- ein Wörtlein kann ihn fällen.
- Das Wort sie sollen lassen stahn und kein' Dank dazu haben;
- er ist bei uns wohl auf dem Plan mit seinem Geist und Gaben.
- Nehmen sie den Leib, Gut, Ehr, Kind und Weib:
- laß fahren dahin, sie haben's kein' Gewinn,
- das Reich muß uns doch bleiben.
[edytuj] Tłumaczenie ks. Edwarda Romańskiego z 1966 r.
- Warownym grodem jest nasz Bóg, orężem nam i zbroją.
- Wybawia nas od wszelkich trwóg, co nas tu niepokoją!
- Stary, chytry wróg czyha, by nas zmógł;
- swych mocy złych rój prowadzi na nas w bój,
- na ziemi któż mu sprosta?
- My złego nie zdołamy zmóc, nam zginąć wnet by trzeba;
- lecz walczy za nas chrobry Wódz anielskich hufców z nieba.
- Kto On? - pytasz się, Jezus On się zwie,
- to Chrystus, nasz Pan, szatański zburzy plan,
- innego nie masz Boga.
- Choć diabłów pełen byłby świat, co połknąć by nas chcieli,
- my nie boimy się ich zdrad, będziemy triumf mieli.
- Książę ziemi tej w całej złości swej
- nie szkodzi już nam, bo jest skazany sam
- wszechmocnym Boga Słowem.
- Niech słowo wzruszać strzegą się, im go nie zawdzięczamy,
- sam Chrystus przy nas z Duchem swym i z łaski swej darami.
- Niech pozbawią źli żony, dzieci, czci
- niech biorą, co chcą, ich zyski liche są,
- Królestwo nam zostanie.
[edytuj] Według „Śpiewnika Pielgrzyma”
- Warownym grodem jest nasz Bóg, Orężem nam i zbroją!
- On nas wybawia z wszelkich trwóg, Co nas tu niepokoją.
- Stary, chytry wróg Czyha, By nas zmógł,
- Moc i złości rój On na nas wiedzie w bój;
- Na ziemi któż mu sprosta?
- My złego nie zdołamy zmóc, Wnet zginąć by nam trzeba,
- Lecz walczy za nas chrobry Wódz, Sam Bóg Go zesłał z nieba.
- Kto On? - pytasz się? - Jezus On się zwie,
- Pan Bóg Sabaot; On złego strzaska grot;
- Innego nie masz Boga.
- Choć diabłów pełen byłby świat, Co połknąć by nas chcieli,
- My nie boimy się ich zdrad, Będziemy triumf mieli.
- Książę ziemi tej W całej złości swej
- Nie poradzi nam, Bo już skazany sam
- I Słowo go powali.
- Niech Bożych słów nie tyka wróg! Wziąć sobie ich nie damy;
- Duch Boży z nami, z nami Bóg Z wszechmocy Swej darami!
- Choć pozbawią źli Żony, dzieci, czci,
- Chytra grabież ta Zysk lichy wrogom da;
- Królestwo naszym będzie.
[edytuj] Nowy przekład z książki „Tak oto stoję”
- Nasz Pan Bóg to potężny mur, Wój mężny i miecz srogi.
- Uchroni nas od razów, co Spadają nam na głowy.
- Lecz nasz odwieczny grzech Rozpala Jego gniew
- On ma moc i wie Jak uderzać i gdzie
- Równego sobie nie ma.
- Na nic się zda moc nasza. Wnet zginiemy pokonani
- Lecz oto walczy za nas ten, Który jest naszym Panem
- Czy imię Jego znam? Jezus Chrystus nasz Pan.
- Wszystkie zastępy jego, Nie masz Boga innego.
- Nikt Mu pola nie zdzierży.
- I choćby diabły ze wszech stron Groziły nam pożarciem
- Nie zachwiejemy się, bo On Nie da nas porwać czartom
- Niech świata książę zły Szczerzy straszliwe kły
- Nie wyrządzi nam zła Boża prawda wciąż trwa
- Kłam da mu jedno słowo.
- Nie stchórzy nigdy słowo, nie– Choćby oszalał Szatan
- Sam Bóg wziął sprawę w ręce swe Nie grozi nam zagłada.
- Niechże nas zabijają, Z wszystkiego okradają.
- Nie przepadniemy wraz, Prędko minie ich czas,
- Bóg walkę tę zwycięży.
[edytuj] Bibliografia
- Śpiewnik Ewangelicki, Pieśń 265, Bielsko-Biała 2002.
- Śpiewnik Pielgrzyma, Pieśń 536, Warszawa 1981.
- Tak oto stoję - klasyczna biografia Marcina Lutra, str. 532-533, Katowice 1995.
