Unter den Linden
Z Wikipedii
Unter den Linden (dosł. pol. pod lipami) - historycznie główna ulica Berlina. Nazwa nadana została w związku z licznymi lipami, które rosną po obu stronach ulicy i na centalnym pasie, co nadaje jej charakter jednej z najpiękniejszych alei miasta.
Lipy, które zaczęto sadzić już w 1647 roku za rządów Fryderyka Wilhelma I, ciągnęły się od pałacu elektorskiego do bramy miasta. Fryderyk Wilhelm I, zwany "Wielkim Elektorem", zażyczył sobie, aby trasa prowadząca z jego zamku do parku Tiergarten była bardziej okazała i utrzymana w barokowym stylu. Ulica ta stała się najpopularniejszą i największą trasą w Berlinie. Obecnie część ulicy prowadząca od Bramy Brandenburskiej przez Park Tiergarten, dawna Charlottenburger Chaussee, nazwana jest Straße des 17. Juni na pamiątkę powstania ludności Berlina Wschodniego przeciw władzy komunistycznej (1951). Wzdłuż Unter den Linden znajdują się liczne budynki zbudowane w czasie istnienia Królestwa Pruskiego:
- Brama Brandenburska
- Uniwersytet Humboldta
- Kronprinzenpalais (Pałac Następcy Tronu – obecnie muzeum)
- Ambasady:
- Francji (arch. Christian de Portzamparc)
- Polski (w przebudowie)
- Federacji Rosyjskiej (dawniej Ambasada Związku Radzieckiego, wyb. 1952 na parceli dawnej ambasady carskiej Rosji)
- Węgier
- Katedra Świętej Jadwigi (katolicka)
- Hotel Adlon
- Staatsoper (Opera Państwowa)
- Arsenał (Zeughaus)
- Pałac Wilhelma I (Kaiser-Wilhelm-Palais)
- Katedra Berlińska (Berliner Dom) (ewangelicka)
Niegdyś najbardziej ożywiony i najelegantszy bulwar Berlina, Unter den Linden straciła swe znaczenie po wzniesieniu Muru Berlińskiego w roku 1961. Także po zjednoczeniu miasta nie udało się jak dotąd tchnąć w nią nowego życia.
W pobliżu Bramy Brandenburskiej, pod skrzyżowaniem z Wilhelmstraße znajduje się stacja szybkiej kolei miejskiej pod nazwą Unter den Linden w ciągu tunelu północ-południe.
