Trzebież

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Trzebież (daw. Zatoka)
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	policki
Gmina	Police
Sołtys	Stanisław Alksnin
Położenie	53° 39' 23'' N 14° 30' 30'' E
Populacja (2006) - liczba ludności	2500
Strefa numeracyjna (do 2005)	91
Kod pocztowy	72-020
Tablice rejestracyjne	ZPL
Położenie wsi
Port rybacki w Trzebieży

Trzebież (do 1945 niem. Ziegenort) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie polickim, w gminie Police, w Dolinie Dolnej Odry nad samym Zalewem Szczecińskim i na skraju Puszczy Wkrzańskiej, ok. 35 km na północ od centrum Szczecina i od ok. 14 km na wschód od granicy z Niemcami.

[edytuj] Historia

Przynależność administracyjna:

1816-1826 – prowincja Pomorze, rejencja szczecińska, powiat Randow
1826-1945 – prowincja Pomorze, rejencja szczecińska, powiat Uckermünde
1945-1975 – województwo szczecińskie, powiat szczeciński
1975-1998 – województwo szczecińskie, gmina Police
od 1999 – województwo zachodniopomorskie, powiat policki, gmina Police

Pierwsze kronikarskie wzmianki o Trzebieży pochodzą z ok. 1280 r., kiedy to ks. pomorski Bogusław IV nadał wieś mieszczaninowi ze Szczecina. Osada poniosła duże straty w czasie wojen trzydziestoletniej i siedmioletniej. W następnych wiekach Trzebież rozwijała się jako typowa osada nad Zalewem Szczecińskim. W XVIII w. wieś uzyskała własny samorząd. W końcu XIX w. powstał tu port żeglugi pasażerskiej, tranzytowy oraz stocznia. Po roku 1898 Trzebież uzyskała połączenie kolejowe z Policami a w 1910 r. uruchomiono regularne połączenie pasażerskie. Do 1930 r. wody Zalewu odsłoniły plażę o czystym piasku. Zapoczątkowało to rozwój ruchu turystycznego.

W czasie II wojny światowej osada ucierpiała w ok. 30% w zwartej zabudowie. Istniał tu także przejściowy obóz dla polskich robotników przymusowych. Trzebież została zajęta 27 kwietnia 1945 r. przez wojska radzieckie i polskie a została oddana pod administrację polską we wrześniu 1946 r.

Nazwa polska wsi pochodzi od do wyrazu trzebić – wycinać, karczować las. Jest to historyczne nawiązanie do istniejącego tutaj od czasów średniowiecznych wytrzebionego uroczyska zwanego dawniej Zerebis, co możemy odczytać jako Czerebiesz, Trzebież.

Wieś składa się z 2 części: starszej południowo-wschodniej zwana Trzebież Duża i młodszą po stronie północno-zachodniej zwana Trzebież Mała gdzie znajdują się plaże. W sezonie letnim Trzebież pełni funkcje wczasowo-wypoczynkowe. Mieszczą się tutaj licznie kolonie młodzieży. Miejscowa ludność wynajmuje też letnikom kwatery prywatne. Miejsce to chętnie obierają na swój niedzielny wypoczynek mieszkańcy Polic i Szczecina.

Wieś położona u ujścia Odry do Zalewu Szczecińskiego (tzw. Roztoka Odrzańska) oraz w bliskim sąsiedztwie Puszczy Wkrzańskiej, stała się ośrodkiem wypoczynkowym. W Trzebieży znajduje się największy polski port nad Zalewem, głównie rybacki, pasażerski i jachtowy, wodne przejście graniczne. Trzebieski port składa się z dwóch głównych części. Pierwsza część obejmuje basen pasażersko – tranzytowy wraz z portem rybackim. Druga zaś to przystań żeglarska, podzielana na dwa mniejsze baseny pirsem cumowniczym gdzie jednorazowo może dobić nawet ok. 100 jachtów rożnej wielkości. Cały port od strony wschodniej osłania sztuczna wyspa zwana Wyspą Refulacyjną.

Do wsi (stacja Trzebież Szczeciński) prowadzi linia kolejowa ze Szczecina, zamknięta dla ruchu pasażerskiego 1 października 2002 r. oraz droga wojewódzka nr 114 łącząca Nowe Warpno z Policami i Tanowem. Na północny – wschód od portu znajduje się sztuczna wyspa Chełminek, powstała podczas pogłębiania toru wodnego Szczecin – Świnoujście.