Tarnica
Z Wikipedii
Współrzędne: zobacz na mapie
| Tarnica | |
 Widok szczytu Tarnicy od strony Szerokiego Wierchu |
|
| Państwo | Polska |
| Pasmo | Bieszczady, Karpaty |
| Wysokość | 1346 m n.p.m. |
| Szerokość geograficzna | 49°04' 28,98'' N |
| Długość geograficzna | 22°43' 34,50'' E |
Tarnica (1346 m n.p.m.) to najwyższy szczyt polskich Bieszczadów wznoszący się na krańcu pasma połonin, w grupie tzw. gniazda Tarnicy i Halicza. Należy do Korony Gór Polskich.
Szczyt Tarnicy wznosi się ponad 500 m nad dolinę Wołosatki. Od sąsiednich wierchów oddzielony jest głębokimi przełęczami, wyróżnia się osobliwą sylwetką. Wąski, ostry, nieco wydłużony grzbiet góry, z dwoma wyraźnymi wierzchołkami (1346 i 1339 m n.p.m.), wyścielają złomiska skał i zdobią bruzdy naturalnych zagłębień, a także resztki wojennych okopów. Z południowej strony opada w dół wysoka skalna ściana, a niżej rozścielają się wielkie pola kamiennego rumoszu. Na głównej kulminacji punkt geodezyjny i żelazny krzyż ustawiony w 1987 r., upamiętniający pobyt ks. Karola Wojtyły 5 lipca 1954. Tarnica stanowi najbardziej atrakcyjny punkt widokowy w polskich Bieszczadach. Oprócz wspaniałej panoramy najbliższych grzbietów polskiej części Bieszczadów, w pogodne dni można dostrzec wierchy ich wschodniej partii i dalekie szczyty Gorganów.
W rejon tych gór prowadzą zaledwie dwa piesze szlaki turystyczne. Pierwszy to końcowy odcinek Głównego Szlaku Beskidzkiego (Ustroń - Wołosate), wiodący od schroniska w Ustrzykach Górnych (znaki czerwone). Odcinek ten w swojej końcowej partii jest bardzo atrakcyjny widokowo, prowadząc do przełęczy pod szczytem Tarnicy połoninami Szerokiego Wierchu. Drugim jest bardziej stromy szlak niebieski, który prowadzi z Wołosatego na przełęcz pod szczytem Tarnicy. Z przełęczy na szczyt prowadzi krótki boczny szlak.
z Ustrzyk Górnych - 3 godz.,
z Wołosatego - 2 godz.
