Talerze perkusyjne
Z Wikipedii
Talerze perkusyjne lub talerze - instrumenty z grupy idiofonów o nieokreślonej wysokości dźwięku, wykorzystywane w różnych rodzajach orkiestr i zestawie perkusyjnym.
Są to zwykle cienkie, okrągłe dyski, z uwypukleniem biegnącym koncentrycznie (wyjątek: talerz china). Wykonane są głównie z brązu, mosiądzu czy nawet z nowego srebra. Występują w różnej średnicy i grubości. Gra polega na uderzaniu pojedynczego talerza pałkami perkusyjnymi lub też zderzaniu o siebie dwóch talerzy. Umieszczane są na statywach bądź trzymane są w rękach.
[edytuj] Pochodzenie
Talerze perkusyjne pochodzą od czyneli - tradycyjnych instrumentów używanych w Indiach i Bangladeszu (znane są tam jako karatale). W Europie znane są od średniowiecza.
[edytuj] Zestaw perkusyjny
Talerzami należącymi do zestawu perkusyjnego są:
- splash (6", 8", 10", 12", 14")
- hi-hat (13", 14", 15")
- crash (16", 18")
- ride (20", 22")
- china (12" - 20")
W talerzu perkusyjnym wyróżnia się elementy: główkę (dzwonek, kopułkę), łuk oraz krawędź. Jego charakterystyka polega na poszczególnych parametrach:
- rozmiar główki - wysokość dźwięku, głośność
- ciężar (grubość) - głośność i ogólne brzmienie
- profil (różnica między szczytem główki a krawędzią) - wysokość dźwięku
- rozmiar (średnica) - głośność i wydźwięk (wybrzmienie)
- artykulacja
Panuje tutaj zasada, że im wyższy parametr talerza, tym wyższa wartość cechy, na którą wpływa.