T.Love
Z Wikipedii
| T.Love | |
 T.Love na koncercie |
|
| Rok założenia | 1982 |
| Pochodzenie |  Polska |
| Gatunek | rock |
| Strona internetowa | |
T.Love, polski zespół muzyczny, wywodzący się z Częstochowy i będący w początkach swojej kariery (w latach 80. XX wieku) pod wpływem punk rocka, a z upływem czasu podążający w stronę pop rocka.
T.Love został założony w roku 1982 jako Teenage Love Alternative (pod tą nazwą funkcjonował do roku 1987) przez Zygmunta "Muńka" Staszczyka (wokal), Janusza Konorowskiego (gitara), Dariusza Zająca (instrumenty klawiszowe) i Jacka Wudeckiego (perkusja). Grupa pomimo braku profesjonalnego przygotowania szybko zdobyła dużą popularność, tak że w roku 1984 wystąpiła w charakterze gwiazdy na Festiwalu w Jarocinie. Szybko zdobyli sporą sympatię punkowej publiczności. Nie stronili też od alkoholu, co jest tematem wielu anegdot na ten temat. Działalność zespołu została przerwana w roku 1989 z powodu wyjazdu Staszczyka do pracy do Wielkiej Brytanii
Staszczyk wrócił do Polski w roku 1990 i reaktywował zespół (ze starego składu nie pozostał jednak nikt poza wokalistą). W nowym składzie znaleźli się gitarzysta Jan Benedek, perkusista Sidney Polak, gitarzysta Jacek Perkowski, basista Paweł Nazimek i kilku innych przejściowo grający w zespole.
W 1990 roku T. Love wydał płytę Pocisk Miłości, na której znalazł się znany utwor grupy pt. Warszawa.
Rok 1992 to rok wydania dwóch płyt grupy. Po pierwsze, pojawiła się składanka "Dzieci Rewolucji", która przypominała najważniejsze utwory T.Love ze starego składu, czyli z lat 80-tych. Po za tym ukazał się nowy album King, z kolejną, kultową już dziś piosenką tytułową. Krążek wylansował też takie przeboje jak Dzikość serca, Stany. Krążek był jednym z najważniejszych płyt polskiego rocka tamtego czasu.
Janek Benedek odszedł z zespołu w 1994. W tymże roku zdążyła się jednak ukazać koncertowa płyta I Love You. Jednak oprócz materiału na żywo zawierała też znaną piosenkę tytułową, nagraną już bez Janka w dwóch wersjach, oraz cover francuskiej grupy Mano Negra Syn Miasta - w oryginale Out Of Time Man. Oprócz tego wydawnictwa zespół wydał w 1994 całą studyjną płytę bez Benedka. Prosta, punk'n'rollowa energia wyniosła na szczyty popularności Prymityw. Jako że zespół korzystał też ze stylistyki reggae, na płycie pojawiła się piosenka Bóg, długo utrzymująca się na listach przebojów.
w 1996 T.Love odszedł trochę od stylistyki Prymitywa i nagrał album Al Capone w stylistyce glam rock. Świeżo brzmiący album znany był w tamtym czasie z piosenek takich jak 1996, Kosmos, Jak żądło czy Dzień. Korzystanie z dorobku lat 70-tych wcale nie oznaczało braku energetyczności, z której słynęła grupa.
1997 był rokiem wydania kontrowersyjnego albumu Chłopaki nie płaczą. Niektórzy zarzucali zespołowi "sprzedanie się". W rzeczywistości album był kontynuacją Al Capone, a piosenka tytułowa była jedynie parodią boys-bandów. Oprócz pastiszowego Chłopaki nie płaczą]] w krajowych rozgłośniach często grany był wielki przebój Jest super, charakterystycznie opisujący politykę lat 90-tych. Na radiowych listach zabłysnęła też charakterystyczna Stokrotka.
Rok później T.Love zdecydował, ze warto wydać składankę z największymi przebojami grupy, BesT.Love. Oprócz znanych i lubianych piosenek zróżnych lat zespół nagrał dwie premierowe kawałki, Zero i Ewa, kawałki zdecydowanie bez maski pastiszu.
Zespół płytę Antyidol nagrał w Londynie w 1999. Nie przyniosła ona żadnego przeboju, słabiej się sprzedała, jednak fani nie byli zawiedzeni. Świetnie nagrany materiał ze szczerymi tekstami lidera, był rzeczą wysokich lotów.
W 2001 T.Love zaskoczył komputerową płytą Model 01. Muzycznie nieco przypominała poprzedniczkę, choć była bardziej popowa. Teksty Muńka błyskały obserwacjami na temat dzisiejszego, konsumpcyjnego świata. Płyta była ambitna, choć popowa. Krążek przyniósł wielkiehity Nie, nie nie, Jazda, Toksyczni czarodzieje, Ajrisz.
W 2002 nagrano, a w 2003 wydano koncertówkę T.Live, która stanowiła zapis koncertu w klubie Stodoła z okazji 20-lecia grupy. Zespół nagrał też trzy premiery Europolskę, Pozytyw i kolejny pastisz, Polish Boyfriend. W tym samym roku wyszedł soundtrack do komedii Superprodukcja do którego ułożono nowe Bang, bang i Luźny Yanek i użyto stare numery z dyskografii T.Love
Kolejne laty były czasem pewnych konfliktów w zespole, wydaniem DVD dokumentującego karierę gtupy. Muniek przygotowywał też reedycje starych płyt T.Love Alternative.
W marcu 2006 grupa wydała album, nad którym pracowała w 2005. Został przewrotnie zatytułowany I hate rock'n'roll, choć w istocie stanowił powrót do korzeni grupy. Płyta muzycznie była najbardziej rock'n'rollowym albumem od Prymitywu. W tekstach znalazło się wiele gorzkich doświadczeń. Pewną popularność zdobył mniej wyrazisty numer, Gnijący Świat i Jazz Nad Wisłą'. Na płycie znalazły się też trzy piosenki w stylice reggae.
Spis treści |
[edytuj] Obecny skład
- Zygmunt Staszczyk - wokal
- Jacek Perkowski - gitara
- Maciej Majchrzak - gitara
- Paweł Nazimek - bas
- Sidney Polak - perkusja
- Michał Marecki - klawisze
[edytuj] Dyskografia
[edytuj] Albumy nieoficjalne
- Nasz Bubelon (album nieoficjalny) – 1984
- Chamy idą (album nieoficjalny) – 1985
[edytuj] Albumy oficjalne
- Miejscowi – live (składanka koncertowa) – 1988
- Wychowanie – 1989, reedycja w 2003
- Pocisk miłości – 1991
- Dzieci rewolucji (składanka) – 1992
- King – 08.12.1992
- I Love You – 05.1994
- Prymityw – 11.1994
- Częstochowa (T.Love Alternative) – 1995
- Al Capone – 13.05.1996
- Chłopaki nie płaczą – 03.11.1997
- Best.Love (składanka) – 16.11.1998
- Antyidol – 20.11.1999
- Model 01 – 05.11.2001
- T.Live – 08.11.2003
- I hate rock'n'roll – 2006
[edytuj] Inne albumy
- 20 lat T.Love (zbiór teledysków – DVD) – 16.12.2002
- Superprodukcja (ścieżka dźwiękowa do filmu) – 22.02.2003
- T.Love – Przystanek Woodstock 2004 (koncert z 30.07.2004 – DVD) – 04.12.2004
[edytuj] Przeboje
- "Wychowanie" (1984)
- "IV LO" (1985)
- "Autobusy i tramwaje" (1988)
- "Warszawa" (1990)
- "Pocisk miłości" (1991)
- "Na bruku" (1991)
- "King" (1992)
- "Stany" (1992)
- "Dzikość serca" (1992)
- "I Love You" (1994)
- "Syn miasta" (1994)
- "Potrzebuję wczoraj" (1994)
- "Bóg" (1994)
- "Wakacje" (1994)
- "Jak żądło" (1996)
- "1996" (1996)
- "Dzień" (1996)
- "Chłopaki nie płaczą" (1997)
- "Stokrotka" (1997)
- "Jest super" (1998)
- "Toksyczni czarodzieje" (2001)
- "Nie, nie, nie" (2001)
- "Ajrisz" (2001)
- "Jazda" (2001)
- "Gnijący świat" (2006)
- "Jazz nad Wisłą" (2006)
