Szkoła Rycerska
Z Wikipedii
Szkoła Rycerska, Akademia Szlachecka Korpusu Kadetów – szkoła państwowa założona 15 marca 1765 w Warszawie przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, utrzymywana przez skarb państwa. Mieściła się w Pałacu Kazimierzowskim. Zamknięta w grudniu 1794, po upadku insurekcji kościuszkowskiej.
Szkoła, będąca w pewnej mierze odpowiednikiem pruskich szkół rycerskich zakładanych przez Fryderyka II i współczesnych szkół administracyjnych (np. francuskiej Ecole Nationale d'Administration) była przeznaczona dla uboższej młodzieży szlacheckiej proweniencji, a jej zadaniem przygotowywanie młodzieży do służby wojskowej i cywilnych zadań publicznych. Kadrę nauczycielską tworzyli zarówno oficerowie prowadzący przedmioty wojskowe, jak i profesorowie nauczający takich przedmiotów, jak ekonomia, prawo, historia, geografia czy języki.
Spis treści |
[edytuj] Szef korpusu/Komendant
Komendantem Szkoły był Adam Kazimierz Czartoryski, który napisał także Katechizm kadecki. Czartoryski chciał uczyć swych uczniów w duchu ojczyzny a taka szansa była tylko w Szkole Rycerskiej a to z kolei wiazało się ze współpracą z samym Stanisławem Augustem Poniatowskim. Szefem korpusu Szkoły był król.
[edytuj] Uczniowie
Uczniowie zwani byli kadetami. Przez niemal 30 lat istnienia Szkoła wychowała ok. 650 uczniów, do których należeli między innymi Tadeusz Kościuszko, Julian Ursyn Niemcewicz, Józef Sowiński. Niektórzy uczniowie Szkoły brali udział w powstaniu kościuszkowskim, w 1794 roku.
Szefem korpusu Szkoły był król.
[edytuj] Nauczanie
Program opracowany przy współpracy Anglika Johna Linda przewidywał ogólne wykształcenie w ciągu 4 lat, z dużym naciskiem na naukę języków obcych. W ciągu następnych dwóch lat uczniowie przygotowywali się do zawodu wojskowego (m.in. jednym z przedmiotów była inżynieria wojskowa) oraz do służby cywilnej (prawo i konstytucja). Wykształcenia dopełniała nauka fechtunku – sztuki władania szablą lub szpadą, jazdy konnej, tańców, czasem także muzyki. Te przedmioty określano mianem kunsztów.
[edytuj] Nauczyciele
Pierwszym dyrektorem naukowym był Filip Ordutowski, J. Lind (Anglik), potem Ch. Pfleiderer (Niemiec, profesor matematyki).
