Szczawik zajęczy

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Szczawik zajęczy
szczawik zajęczy
Systematyka
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Podgromada	Magnoliophytina
Klasa	Rosopsida
Podklasa	różowe
Rząd	bodziszkowce
Rodzina	szczawikowate
Rodzaj	szczawik
Gatunek	szczawik zajęczy
Nazwa systematyczna
Oxalis acetosella

Szczawik zajęczy (Oxalis montana Raf., syn. Oxalis acetosella auct. non L.) - gatunek byliny z rodziny szczawikowatych. Występuje niemal w całej Europie, na południe sięga po Hiszpanię, Włochy, Półwysep Bałkański i południową część Rosji. Występuje również na Kaukazie, Syberii, w Japonii oraz w Ameryce Północnej i Południowej. Gatunek pospolity na terenie całej Polski, prócz wyższych partii górskich.

Szczawik zajęczy - budowa

[edytuj] Opis

Wieloletnia niska roślina o cienkich rozłogach, cieniolubna i przystosowana do środowiska wilgotnego. Cienkie, delikatne, trójlistkowe liście przypominają swym wyglądem liście koniczyny. W słoneczne dni oraz w nocy listki szczawika opadają w dół i stulają się dolnymi stronami swych blaszek.

Zjawisko to zwane jest "snem roślin" i przyczynia się ono do regulacji wyparowywania wody przez roślinę. Kwitnie od kwietnia do maja, czasem jesienią. Oprócz zwyczajnych kwiatów wytwarzają się w lecie niepozorne, zamknięte kwiatuszki klejstogamiczne zapylające się własnym pyłkiem. Z nektaru, wydzielanego przez wgłębienie u podstawy płatków korzystają muchy i chrząszcze dokonując krzyżowego zapylenia.

Liść

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój: Drobna bylina, osiąga 8-15 cm wysokości.
Łodyga: Cienka, pełzająca, łuskowate rozłogi.
Liście: Trójlistkowe, długoogonkowe, wszystkie odziomkowe, odwrotnie sercowate z krótkimi ogonkami, przy niepogodzie i w nocy stulające się.
Kwiaty: Pojedyncze, dłuższe od liści, pięciopłatkowe, delikatne, płatki białe, zwykle czerwono żyłkowane z żółtą plamką u nasady. Kwiat składa się z pięciu krótkich działek kielicha, zrosłych nieco w nasadzie, oraz słupka o główkowatym znamieniu i dziesięciu pręcików.

Kwiat

Owoce: Wydłużona 5-kanciasta torebka
Siedlisko: Występuje w cienistych lasach liściastych i szpilkowych oraz w zaroślach. Jest rośliną kwasolubną

[edytuj] Zastosowanie

Roślina jadalna - liście
Roślina lecznicza
- Surowiec zielarski : liście i kwiatostan
- Skład chemiczny : zawiera duże ilości kwaśnego szczawianu potasowego
- Działanie : właściwości moczopędne, a także jako źródło witaminy C.
- Stosowanie : przykładać stłuczone liście na rany . W stanach zapalnych dziąseł, żuć świeże liście. Napój ze świeżych liści obniża gorączkę i działa moczopędnie oraz uzupełnia niedobór witaminy C.
- Zbiór i suszenie : liście zbiera się na wiosnę i wczesnym latem. Suszy się w warunkach naturalnych.