Straszyn

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Straszyn
Województwo	pomorskie
Powiat	gdański
Gmina	Pruszcz Gdański
Sołtys	Stefan Dzierżek
Położenie	54° 16' 17'' N 18° 34' 50'' E
Populacja (2006) - liczba ludności	2300
Strefa numeracyjna (do 2005)	58
Kod pocztowy	83-010
Tablice rejestracyjne	GDA

Straszyn (kaszb.Strôszënò) – duża wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Pruszcz Gdański nad Radunią przy drodze wojewódzkiej nr 222 i na trasie (zawieszonej obecnie) linii kolejowej Pruszcz Gdański-Żukowo-Kartuzy-Lębork. Transport publiczny jest obsługiwany przez przewoźnika wybranego w przetargu oranizowanym przez gminę. Posiada połączenia autobusowe z Gdańskiem (co 1h15min a w szczytach komunikacyjnych rano i popołudniem co 40min) oraz Pruszczem Gdańskim (co 1h, w szczytach komunikacyjnych rano i popołudniem nawet co 15min). Dodatkowy transport zapewniają tzw. busy.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie gdańskim.

Miejscowość położona w dolinie Raduni, ok. 10 km na południowy zachód od Gdańska. Obecnie pełni funkcję mieszkaniową (domy jednorodzinne) jako przedmieście Gdańska, w Straszynie znajduje się również ujęcie wody pitnej dla Gdańska.

[edytuj] Historia

Pierwsze wzmianki sięgają XIV w. Pod koniec XIX w. istniało w Straszynie 20 domów, szkoła, dwa młyny. W 1648 Straszyno (niem. Straschin), dobra szlacheckie nad Radunią. W kronice Straszyna znajdujemy informację, że tutaj zatrzymywały się karawany kupieckie wędrujące "szlakiem bursztynowym".

1321 – wielki mistrz Fryderyk de Wildeberk podaje, że Stanisławowi Skłodowiczowi i jego spadkobiercom nadał dobra Swincz i Straszyn (Straschin). Za to on i jego spadkobiercy mają zakonowi czynić służbę wojenną na koniu w kraju na każde zawołanie. Będą także pomagali przy budowlach warownych.
1411 – datę tą napotykamy na gdańskich tablicach woskowych Fryderyka ze Straszyna.
1454 – występuje Mikołaj ze Straszyna jako chorąży szlachty polskiej w Obwodzie Gdańskim. Z wizytacji opata Rybińskiego dowiadujemy się, że Straszyn należał wówczas do Mikołaja Skórzewskiego, podkomorzego pomorskiego, liczono w nim 98 osób (52 katolików i 46 akatolików). Tenże Mikołaj Skórzewski utrzymywał tu tak dla własnej wygody jako też dla licznych swoich poddanych własną kaplicę. Jego małżonką była Ludwika Czapska.
1574 – uruchomiono papiernię o dwóch kołach wodnych, która posiadała trzy znaki wodne (filigrany).
1648 – Straszyn obejmował razem z wybudowanymi Hammermuelle (Kuźnice) 337 ha.
1840 – Straszyn liczył 108 mieszkańców.
1885 – było tu 20 domów, szkoła ewangelicka, 2 młyny hamernia – młyn wodny, 2 jarmarki na bydło i konie, hodowla krów i owiec. Zamieszkiwało 138 katolików i 134 ewangelików. Mieszkańców było już wtedy 272.
1910 – została oddana do użytku kosztem 4 mln marek w złocie pierwsza elektrownia wodna na Radunii.
1934 – ok. 200 osób zamieszkiwało Straszyn.
1945 – 2 elektrownie wodne w Straszynie i Prędzieszynie dostarczały prąd dla Gdańska. Po II wojnie światowej opuszczone przez mieszkańców gospodarstwa zostały zaludnione przez repatriantów z terenów wschodniej Polski.
1946 – według danych szacunkowych w Straszynie mieszkało ok. 60 osób.
1975 – rozpoczął się intensywny rozwój Straszyna w związku ze sprzedażą 58 działek budowlanych. W tym czasie powstało tzw. Pierwsze osiedle.
1982 – powstała parafia. Kościół konsekrowany 1988 (architekt Szczepan Baum, w 1990 Nagroda I Stopnia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa za zrealizowany projekt Kościoła).