Sobienie Biskupie
Z Wikipedii
Współrzędne: 51°58' N 021°20' E
| Sobienie Biskupie | |
| Województwo | mazowieckie |
| Powiat | otwocki |
| Gmina | Sobienie-Jeziory |
| Położenie | 51° 58' N 21° 20' E |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
25 |
| Tablice rejestracyjne | WOT |
Sobienie Biskupie – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Sobienie-Jeziory.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Nazwa wsi - Nazwę "Biskupie" stosowano wymiennie z łacińską "Episcopalne", a w 1794 r. zanotowano "Duchowne". W wiekach XVII - XVIII wieś określano Sobieniami Wielkimi.
Historia
Od około 1124 r. Sobienie były własnością biskupów poznańskich. szczególnie dobrze zapamietano ostatniego dziedzica duchownego, bpa Antoniego Onufrego Okęckiego (1780 + 1793), który nie szczędził środków, aby polepszyć byt poddanych. Około 1791 r. fundował we wsi szkołę elementarną, która z przerwami przetrwała do 1929 r. Od włościan dostał przydomek, "Sobie nie, a komu".
W sład klucza Sobienie biskupów poznańskich wchodziły Sobienie Biskupie, Sobienki, Szymonowice Duże i 1 rola w Celejowie nad brzegiem Wisły.
W VII 1794 r. władze insurekcji Kościuszkowskiej upaństwowiły dobra i wieś została oddana w dzierżawę oficjałowi garwolińskimu ks. Baltazarowi Tarkowskiemu. W 1833 r. folwark sprzedano płk Józefowi Słupeckiemu.
W czasie powodzi w 1844 r. Słupecki wystawił na Gościńcu kolumnę z figurą Jezusa Chrystusa Ubiczowanego.
Zobacz też: Sobienie Kiełczewskie Drugie, Sobienie Kiełczewskie Pierwsze, Sobienie Szlacheckie, Sobienie-Jeziory
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy i zdjęcia satelitarne
To jest tylko zalążek artykułu związanego z woj. mazowieckim. Jeśli możesz, rozbuduj go.
