Rozchodnik wielki

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Rozchodnik wielki
Rozchodnik wielki
Systematyka
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Podklasa	różowe
Rząd	skalnicowce
Rodzina	gruboszowate
Rodzaj	rozchodnik
Gatunek	Rozchodnik wielki
Nazwa systematyczna
Sedum maximum

Rozchodnik wielki (Sedum maximum L.) - gatunek byliny należący do rodziny gruboszowatych. Jeden z 14 występujących w Polsce i jeden z 600 w świecie gatunków gruboszowatych, z których 9 należy do rodzaju rozchodnik. Występuje w stanie dzikim w Europie. W Polsce rozpowszechniony w Sudetach i Karpatach oraz na Pogórzu.

[edytuj] Charakterystyka

Łodyga: Wzniesiona, mięsista, o czerwonawym zabarwieniu, dorastającą do 60cm wysokości.
Liście: Mięsiste, płaskie, duże, jajowate bez ogonków. Ułożone w okółkach po trzy lub naprzeciwległe.
Kwiaty: O barwie żółtej, zielonożółtej czasami białej lub jasnoróżowej. Zebrane w duże, gęste, rozgałęzione i zwarte baldachy.
Owoce: Wielonasienne torebki (mieszki).
Biotop, Wymagania: Związany z sucholubnymi murawami o dużej przepuszczalności wody, porastającymi wapienne zbocza oraz okolice piarżysk. Występuje w górach do wys. 1800 m n.p.m. Rośnie na glebach suchych, kamienistych, piaszczystych chętnie z zawartością wapnia. Rozchodnik wielki jest sukulentem rośnie na podłożu suchym o dużej przepuszczalności dlatego, ze względu na niedobory wody przystosował się do trudnych warunków gromadząc zapasy wody w liściach i łodygach

[edytuj] Zastosowanie

Roślina uprawna : nadaje się do ogrodów skalnych oraz do ogrodów naturalistycznych
Roślina lecznicza : intensywnie wykorzystywana była w ziołolecznictwie ludowym przy chorobach reumatycznych.
Sztuka kulinarna : stosowana w kuchni w kuchni ludowej, z młodych soczystych pędów i liści przyrządzano sałatę.

[edytuj] Ciekawostka

Rozchodnik cieszył się dużą popularnością wśród górali pienińskich. Wierzono, że jego korzeń zawieszony między łopatkami na nitce lub rzemyku chroni przed bólami reumatycznymi! W dzień św. Jana zrywano roślinę i wieszano między powałą a belkami. Jeśli ziele długo pozostawało zielone, wróżyło to domownikom długie życie i pomyślność.
Roślina żywicielska dla gąsienic motyli: niepylaka apollo i modraszka orion.