Rodaki

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Rodaki
Województwo	małopolskie
Powiat	olkuski
Gmina	Klucze
Sołtys	Walentyna Kardynał
Położenie	50° 24' N 19° 32' E
Strefa numeracyjna (do 2005)	32
Kod pocztowy	32-310
Tablice rejestracyjne	KOL
Strona internetowa wsi

Rodaki – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w gminie Klucze.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Ten artykuł wymaga dodania linków wewnętrznych.

Jeśli możesz, dodaj je teraz.

Linki do innych haseł: hasło, hasłowy, hasłami zapisujemy jako [[hasło]], ''[[hasło]]wy'', '''[[hasło|hasłami]]'''.

Rodaki - wieś położona w północnej części gminy Klucze, przy drodze Olkusz - Zawiercie, w paśmie Krajobrazowego Parku Orlich Gniazd. Z najwyższego wzniesienia - Świnuszki (487 m n.p.m.) - roztacza się przepiękny widok na Pustynię Błę- dowską i ruiny zamku w Ogrodzieńcu. Na zboczu Świniuszki znajduje się jaskinia. Wieś otacza obszar lesisty usiany ostańcami, poprzecinany skalistymi dolinkami, stanowiący wspaniały szlak turystyczny i rowerowy, raj dla miłośników wspinaczek i grotołazów. Nazwa wsi jest etniczna i pochodzi prawdopodobnie od jakiegoś rodu, który mógł posiadać tę miejscowość. W kronikach z 1398 roku wieś występuje jako Rodak, w latach 1470-80 jako Rodaky. Już w 1325 roku był tu kościółek, ale sama wieś należała do parafii Chechło.

Do 1325 r. była królewszczyzną. Wtedy jednak, wraz z Kluczami i zamkiem w Ogrodzieńcu, nadana została cześnikowi Włodkowi.

W XV w. wieś ta była własnością Salomona i Piotra herbu Łabędź. Miała wówczas 15 łanów kmiecych, z których dziesięcinę wartą 4 grzywny płacono biskupowi krakowskiemu, zaś dziesięcinę wartą 2 grzywny z łanu sołtysiego płacono plebanowi w Chechle. Według regestru poborowego w 1490 r. wieś miała 11 łanów. W 1581r. była własnością Bonerów. W XVI w. był w Rodakach młyn i karczma. W XIX w. należała do gminy Ogrodzieniec w powiecie olkuskim. W 1876 r. tutejszy folwark liczył 1396 mórg powierzchni, z czego 401 mórg miały grunty orne i sady, łąk mórg 39, lasu 922, nieużytków mórg 34, były w nim 4 budynki murowane i 18 drewnianych. W końcu XIX w. ziemia dworska została rozparcelowana między chłopów.

Najcenniejszym zabytkiem wsi jest drewniany kościółek pod wezwaniem św. Marka, wzniesiony prawdopodobnie przed rokiem 1601 r. z drewnianą dzwonnicą z XVIII lub XIX wieku. Przy jego budowie nie używano gwoździ, bo ich jeszcze wtedy nie znano. Kościółek jest jednonawowy, częściowo z podcieniami, od północy zwieńczony zakrystią i otwartymi sobotami. Na pokrytym gontem dachu znajduje się barokowa wieżyczka.

W głównym, późnobarokowym ołtarzu znajduje się obraz św. Marka. W bocznym ołtarzu kościoła znajdował się także posąg św. Mikołaja z początku XV wieku, który przeniesiony został do nowego kościoła w Rodakach. Znajduje się tam także epitafium Krzysztofa Zawalskiego, zmarłego w 1673 roku. Zabytkową świątynię otacza kamienny mur. W 2001 roku kościółek został wpisany na listę obiektów drewnianych w Małopolsce i włączony do "Szlaku Architektury Drewnianej".