Psie Pole-Zawidawie
Z Wikipedii
Psie Pole-Zawidawie, osiedle Psie Pole - wrocławskie osiedle na terenie dzielnicy o nazwie również "Psie Pole", w północno-wschodniej części miasta, nad rzeką Widawą. Do roku 1928, kiedy Wrocław wchłonął znaczne podmiejskie obszary (szczególnie na wschodzie i północy) centralna część obecnego osiedla stanowiła samodzielne miasteczko Psie Pole (niem. Hundsfeld).
Osiedle w swej środkowej części, wokół dawnego rynku miasteczka i w pobliżu kościoła św. Jakuba i Krzysztofa, zabudowane jest kamienicami z przełomu XIX i XX wieku. Poza tym znajdują się tu także wielorodzinne budynki wielkopłytowe wybudowane w czasach PRL, m.in. na potrzeby pracowników pobliskich fabryk Polar i kombinatu Delta-Hydral (dziś kombinat PZL-Hydral) oraz zabudowa podmiejska. W granicach określonych przez Radę Miejską Wrocławia do celów ewidencyjno-wyborczych, Psie Pole-Zawidawie zamieszkuje około 23,6 tys. osób.
Na terenie osiedla, przy ul. Bolesława Krzywoustego 291, znajduje się zespół parafialny, w skład kórego wchodzi odbudowany po zniszczeniach wojennych średniowieczny (wzmiankowany już w 1206) kościółek św. Jakuba i Krzysztofa oraz znajdująca się obok - w dawnej XIX-wiecznej sali przeznaczonej do zebrań ludowych i widowisk - kaplica mszalna św. Andrzeja Boboli. W kościółku w 1945 obrońcy Festung Breslau urządzili skaład amunicji, który pod koniec wojny został wysadzony w powietrze, rujnując kościółek w 80%. Po wojnie świątynia została jednak odbudowana, a przeznaczona tymczasowo na potrzeby kultu pobliska sala zgromadzeń mieszkańców na stałe weszła w skład zespołu parafialnego osiedla.
Przez osiedle do lat siedemdziesiątych wiodła - przez ul. Krzywoustego - główna trasa wylotowa z Wrocławia do Oleśnicy i dalej do Łodzi i Warszawy. Obecnie ruch tranzytowy przeniesiono na położoną na północ od osiedla trasę biegnącą nową Aleją Jana III Sobieskiego.
- Zobacz też
- Linki zewnętrzne
