Polesk
Z Wikipedii
Polesk (ros. Полесск; do 1946 niem. Labiau, pol. Labiawa) - miasto okręgowe w Rosji w obwodzie kaliningradzkim nad Zalewem Kurońskim. W okręgu poleskim mieszka 18 300 osób (w tym w mieście 7 400 - dane z 2001).
Osada założona w 1258 roku. 28 czerwca 1642 roku została podniesiona do rangi miasta przez Wielkiego Elektora Fryderyka Wilhelma. Tutaj 20 listopada 1658 Wielki Elektor zawarł ugodę z Karolem Gustawem, dzięki której Prusy stały się niezależne od Polski. 3 stycznia 1813 roku w pobliżu Labiawy, nad rzeką Deimą doszło do bitwy między cofającymi się spod Moskwy wojskami Napoleona i armią rosyjską. W bitwie brały udział polskie pułki dowodzone przez Aleksandra Chlebowskiego i Henryka Ignacego Kamieńskiego pełniące funkcję straży tylnej. Od 1818 roku siedziba powiatu (Landkreis).
Miasto zostało zdobyte przez oddziały 2 Frontu Białoruskiego Armii Czerwonej w dniu 23 stycznia 1945. 7 kwietnia 1946 przemianowane na Polesk. Rosyjska nazwa Polesk pochodzi od otaczających miasto lasów, błot i kanałów.
- To jest tylko zalążek artykułu związanego z Rosją. Jeśli możesz, rozbuduj go.