PMD-7
Z Wikipedii
PMD-7 | |
Państwo | ZSRR |
Rodzaj | mina przeciwpiechotna |
Zapalnik | naciskowy |
Masa | 300 g |
Wysokość | 51 mm |
Szerokość | 76 mm |
Długość | 152 mm |
Korpus | drewniany |
Materiał wybuchowy | trotyl, 75 g |
Użytkownicy | |
Armia Radziecka |
PMD-7 (ПМД-7) - radziecka mina przeciwpiechotna bezpośredniego działania. Korpus drewniany, dwuczęściowy. W dolnej części korpusu znajduje się kostka trotylu. Przy jednym końcu dolnej części korpusu znajduje się oś części górnej, przy drugim otwór z zapalnikiem. Nadepnięcie na minę powoduje obrót górnej części korpusu, zgięcie przez jej krawędź zapalnika chemicznego i eksplozję. Masa potrzebna do uruchomienia zapalnika jest stosunkowo niewielka (1-5 kg). Utrudnia to układanie i maskowanie min tego typu (duże ryzyko eksplozji). Wersja PMD-7ts różni się budową dolnej części korpusu która nie jest zbijana z kilku deseczek, ale wykonana z pojedynczego kawałka drewna.
[edytuj] Bibiografia
- Owen, J.I.H.. Brassey's Infantry weapons of the world. London: Brasey's Naval and Shipping Annual Ltd, 1975. ISBN 0-904609-01-4.