Pistolet maszynowy Błyskawica
Z Wikipedii
Błyskawica | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Polska |
Rodzaj | pistolet maszynowy |
Historia | |
Prototypy | 1943 |
Produkcja seryjna | 1943 - 1944 |
Wyprodukowano | ok. 700 egz. |
Dane techniczne | |
Kaliber | 9 mm |
Nabój | 9 x 19 mm Parabellum |
Magazynek | pudełkowy, 32 nab. |
Wymiary | |
Długość | 556 mm (z kolbą złożoną) 730 mm (z kolbą rozłożoną) |
Długość lufy | 197 mm |
Masa | |
broni | 3,22 kg (bez magazynka) |
Inne | |
Szybkostrzelność teoretyczna | 550 - 650 strz./min |
Zasięg skuteczny | 150 - 200 m |
Błyskawica – pistolet maszynowy opracowany przez inż. Wacława Zawrotnego i Seweryna Wielaniera. Produkowany w warunkach konspiracyjnych w Polsce podczas okupacji hitlerowskiej.
[edytuj] Historia konstrukcji
W 1942 r. Wacław Zawrotny zaproponował dowództwu AK opracowanie pistoletu maszynowego dostosowanego do seryjnej produkcji w warunkach konspiracyjnych. Wspólnie z Sewerynem Wielanierem opracowali projekt broni, przy produkcji której można było wykorzystać technologie dostępne w warsztatach rzemieślniczych. Dlatego w Błyskawicy części były łączone za pomocą gwintów hydraulicznych i wkrętów.
Opracowując swoją konstrukcję wzorowali się na najlepszych dostępnych wzorach: pistoletach maszynowych MP40 i STEN. Na pierwszym wzorowano układ broni (magazynek dołączany od dołu i składana kolba), z drugiego zapożyczono konstrukcję mechanizmów.
Dokumentacja techniczna została wykonana w okresie od stycznia do kwietnia 1943 r. Prototyp był gotowy w sierpniu lub wrześniu 1943 r. Próby prototypu odbyły się w pobliżu Zielonki. Następnie prototyp zaprezentowano komendantowi Kedywu AK płk. Augustowi Emilowi Fieldorfowi.
Po skierowaniu pistoletu maszynowego Zawrotnego i Wielanera do produkcji seryjnej, do końca listopada opracowano pełną dokumentację techniczną. W listopadzie pistolet maszynowy otrzymał nazwę Błyskawica. Pochodziła ona od trzech błyskawic wyciętych na stopce kolby (miały one podobny kształt jak znak firmy Elektrit).
Błyskawice były montowane i przestrzeliwane w produkującym siatki ogrodzeniowe warsztacie Franciszka Makowieckiego. Pierwsza partia prototypowa liczyła pięć egzemplarzy. Po testach Kedyw zamówił następne 1000, a później jeszcze 300. Do lipca 1944 r. wykonano 600 egzemplarzy, a w momencie wybuchu powstania warszawskiego były gotowe części następnych stu egzemplarzy. W czasie powstania Błyskawice montowano w rusznikarni na ulicy Boduena (ok. 40 szt.). Łącznie wykonano ok. 700 sztuk tego pistoletu maszynowego.
[edytuj] Opis konstrukcji
Pistolet maszynowy Błyskawica działał na zasadzie odrzutu zamka swobodnego (strzelanie z zamka otwartego). Zasilanie w naboje z dwurzędowego magazynka pudełkowego o pojemności 32 naboje, przystawianego od dołu broni (identycznego z magazynkiem STENa). Do zabezpieczenia pistoletu służył samoczynny bezpiecznik spustowy. Przyrządy celownicze stałe, bez możliwości regulacji: celownik przeziernikowy i muszka przyspawana do komory zamkowej. Kolba metalowa składana pod spód broni. Mechanizm spustowy w obudowie pod komorą zamkową, umożliwiający strzelanie wyłącznie seriami.