Piramida w Meidum
Z Wikipedii
Piramida w Meidum – piramida w miejscowości Meidum na południe od Sakkary i Dahszur. Była pierwszą piramidą z gładkimi stokami.
Spis treści |
[edytuj] Historia i rozmiary
Budowa tej piramidy została rozpoczęta przez Huniego, a dokończona przez jego domniemanego syna Snofru. Pierwotnie zamierzano budować ją jako piramidę schodkową o 7 stopniach, później powiększono ją o jeszcze jeden stopień. Jej wysokość wstępnie wynosiła 85 m, a długość boku – 120,8 m. Przebudowa nadała jej kształt ostrosłupa. Kolejna przebudowa powiększyła ją do wysokości 92,5 m, a długość boku sięgnęła 144,3 m przy kącie nachylenia 51,5 stopnia. Przebudowa miała miejsce między 29 a 33 rokiem panowania Snofru. Sam władca nie został pochowany w tej piramidzie, tylko w Czerwonej Piramidzie w Dahszur, która została wybudowana m.in. dzięki doświadczeniom zebranym przy budowie lub przebudowie piramidy w Meidum.
[edytuj] Wnętrze
Wejście do niej jest umieszczone na wysokości 15 m na ścianie północnej. Prowadzi od niego w dół korytarz o długości ok. 60 m. Korytarz ten kończy się drugim, poziomym, dwukrotnie załamanym korytarzem o długości 11 m, dochodzącym do muru o wysokości 6,5 - 7 m, po wspięciu na który można wejść do małej komory grobowej o rozmiarach 5,9 m x 2,65 m, usytuowanej na skalnym podłożu na poziomie podstawy piramidy.
[edytuj] Zespół grobowy
Zespół piramidy miał kształt prawie kwadratowy. Świątynia Dolna była połączona z małą Świątynią Górną rampą o długości 210 m i szerokości 3 m, której pozostałości można jeszcze podziwiać. Po przejściu przez kaplicę Świątyni Górnej zygzakowatym korytarzem, mającym formę hieroglifu oznaczającego „przechodzić, pokonywać”, wchodzi się na małe podwórko, gdzie wznoszą się dwie pozbawione inskrypcji stele o wysokości 4,2 m. Stąd też można się wspiąć do wejścia do piramidy.
[edytuj] Bibliografia
- Jacq Ch. - „Podróż po Egipcie Faraonów”, Świat Książki, Warszawa 2004, s. 79-81, ISBN 83-7391-131-6
- Lipińska J. - „W cieniu piramid”, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków 2003, s. 60 – 61, ISBN 83-04-04604-0
- Schneider Th. - „Leksykon faraonów”, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2001, s. 312, ISBN 83-01-13479-8
